[zaloguj się]

NASŁUCHYWAĆ SIĘ (1) vb impf

nasłuchywać się, [nasłuchiwać się].

Pierwsze a jasne.

Fleksja
indicativus
praes
pl
1 nasłuchywåmy się
praet
sg pl
1 m -m się nasłuchiwåł m pers
3 m m pers nasłuchywali sie

[praes 1 pl nasłuchywåmy się.]praet [1 sg m -m się nasłuchiwåł.]3 pl m pers nasłuchywali sie.

stp, Cn brak, Linde XVII w.: nasłuchywać.

Słyszeć często i wiele (z subiektywnym odczuciem wielości):

[nasłuchywać się czego: I zaż ſie tego nie náſłuchywamy/ gdy ludźie dawſzy co nieobácznie nárzékáią ſámi ná ſię/ y mówią wolałbych żeby mi to było zgorzáło/ niżem to dał temu. SenekaGórn 180, 189.] Cf nasłuchywać się czego od kogo.

nasłuchywać się czego od kogo: A rozne tho było wyznánie ich od onych náucżonych w zakonie/ ktorzy go tylko zwáli miſtrzem/ á nie przywłaſzcżáli mu Boſkiey możnośći iego: á też ledá iáko bywali odpráwowáni v niego/ y náſłuchywáli ſie też cudnych przezwiſk y przymowek od niego. RejPos 213.

[nasłuchiwać się o czym: o których [spraw] rozerwaniu i burzliwośći barzom często tu i ówdzie się nasłuchiwał. AktaSejmikPozn 1600/218.]

Formacje współrdzenne cf SŁUCHAĆ.

DJ