[zaloguj się]
[pdf]

NASPRAWOWAĆ (5) vb pf

Pierwsze i drugie a jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w ować).

Fleksja
praet
sg pl
1 m -m nasprawowåł m pers
3 m nasprawowåł m pers nasprawowali
impersonalis
praet nasprawowåno

fut 3 sg nasprawuje (1). ◊ praet 1 sg m -m nasprawowåł (2). ◊ [3 sg m nasprawowåł.] ◊ 3 pl m pers nasprawowali (1). ◊ impers praet nasprawowåno (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

1. Sprawić wiele (z subiektywnym odczuciem wielości i dosytu) [czego (pl) a. wiele czego] (3): Kupieċ wylycza czo tu dobrego vczinil. [...] Ciborium tom ſbudowal Przypraw doſyċ naſprawowal. RejKup i6; fortyle też woienne ſą wymyślone/ y broni mnoſtwo náſpráwowano [arma multa comparata] ModrzBaz 101v.

W połączeniu szeregowym (1): Y to pomnię czom sbudował Kaplicze/ y naſprawował Wielicze [!] Ornatow Kielichów Y ffundował dziewięcz mnichow RejKup t6.

[Zwrot: »nasprawować sobie«: I náſpráwował ſobie [Adonijas] wozów y iezdnych y pięćdźieśiąt mężów którzyby biegáli przed nim [Fecitque sibi currus et equites et quinquaginta viros] WujBib 3.Reg 1/5 (Linde).]
2. Wykonać (z subiektywnym odczuciem wielości); facere PolAnt [czego (pl)] (2): BibRadz 3.Reg 15/12; Bo to źimie záſię z dziewecżkámi poprzędzie/ płocienek náſpráwuie RejZwierc 109.

Synonimy cf NASPRAWIAĆ.

Formacje współrdzenne cf SPRAWIĆ.

DJ