[zaloguj się]
[pdf]

NASPRAWIAĆ (3) vb pf

Pierwsze i drugie a jasne (w tym w drugim 1 r. błędne znakowanie).

Fleksja
praet
sg pl
2 m m pers -ście nasprawiali
3 m nasprawiåł m pers

praet 3 sg m nasprawiåł (2). ◊ 2 pl m pers -ście nasprawiali (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. nasprawować.

1. Sprawić wiele (z subiektywnym odczuciem wielości) [czego (pl a. coll) a. wiele czego] (2): Widzę infuły a Capiċze Płaſcze/ Trepky/ y Kaplicze Co ſcze ych tu naſprawiali RejKup t2v; [Ezechijasz] Nápráwił theż z nowu Mello w mieśćie Dáwidowym/ y náſprawiał wſſelákiego oręża y tarcż [et fecit universi generis armaturam et clipeos]. Leop 2.Par 32/5; [y zebrał wielkie woyſko/ á náſpráwiał zbroie bárzo wiele [fecit arma copiosa]. Leop 1.Mach 10/21 (Linde)].
2. Urządzić [czego (pl)] (1): HIrá [...] ten ſie chciał okazáć w piſze ſwiátá tego. Wnet náſpráwiał triumphow/ trębácżow/ á tańców RejZwierz 8v.

Synonimy: 1. kupić, nabyć; 2. naczynić, nadziałać, nagotować.

Formacje współrdzenne cf SPRAWIĆ.

DJ