![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: NASTARCZYĆ | Następne hasło: NASTARZAĆ SIĘ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
NASTARZAĆ (1) vb impf
Pierwsze a jasne, drugie pochylone.
Fleksja
| indicativus | ||
|---|---|---|
| praes | ||
| sg | ||
| 1 | nastårzåm | |
| 3 | nastårzå | |
praes [1 sg nastårzåm.] ◊ 3 sg nastårzå.
Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu; poza tym XVIII w.: nastorzać.
Znaczenia
Stroszyć, nastawiać do góry: [Náſtarzam/ Arrigo, erigo, attollo. Volck Mmm2v.]
Zwrot: »nastarzać uszy«: oſieł [...] cżuie deſzcż w richle przyſzły j naſtarza ſwe vſzi, znamię iego prziſcia vkazuiąc GlabGad Cv.
Formacje współrdzenne cf NASTORZYĆ.
JR, KW