[zaloguj się]

NASTĄPIENIE (1) sb n

Fleksja

L sg nåstąpi(e)niu.

stp brak, Cn s.v. następowanie, Linde XVII w. s.v. nastąpić.

Objęcie po kimś jakiejś funkcji; consecutio, consequentia, sequela, successio Cn [kogo]:

W przeciwstawieniu: »nastąpienie ... ustanie«: ktorzy ſobie zmyſláią to Dawidowe poſtánowienie o potomſtwie Nátánowym/ ktoreby miáło ná mieyſce Sálomonowego potomſtwá náſtąpić: gdy o tym naſtąpieniu áni też o tym vſtániu Sálomonowego rodzáiu piſmo święte żadney zmiánki nie cżyni. CzechRozm 151.

Cf NASTĄPIĆ, NASTĘP, NASTĘPEK

JR, KW