« Poprzednie hasło: [NASTROŻONY] | Następne hasło: [NASTROŻYĆ SIĘ] » |
NASTROŻYĆ (1) vb pf
nastrożyć, [nastrnożyć].
a jasne; teksty nie oznaczają ó.
inf | nastrożyć |
---|
praet | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | nastrożyli |
inf nastrożyć. ◊ [fut 2 sg nastrożysz. ◊ praet 3 pl m pers nastrożyli. ◊ part praet act nastrnożywszy.]
Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII w. s.v. nastoperczyć.
[nastrożyć czego: Tym obycżáiem łowią orły/ kánie/ iáſtrzęby/ y ptaki inſze ſpadáiące na śćierw/ gdy w pośrzodku śieći śćirwu naſtrożyſz Cresc 1571 629 (Linde s.v. nastoperczyć); w ten rozſzcżepek wetknąć myſz zá ogon/ ábo żábę zá nogę/ ábo mięſá iákiego kęs naſtrnożyć Cresc 1571 631 (Linde s.v. nastoperczyć); Tákież y ſynogárlice łowią śidłámi máłymi náſtrnożywſzy bobu/ álbo grochu Cresc 1571 632 (Linde s.v. nastoperczyć); Gołębie też y inſze ptaki [możesz łowić]/ gdy przy gniazdach ich [sieci] náſtrnożyſz. Cresc 1571 632 (Linde s.v. nastoperczyć).
nastrożyć co: á to gdy ták będą [klatki] przypráwiony iż tám náśienia wſypawſzy dźwirki zwierzchu ſpadáiące ták naſtrożyſz/ iż ſkoro ptak do náśienia zleći/ [...] dźwirki ná śię obali Cresc 1571 636 (Linde s.v. nastoperczyć).] Cf Zwrot.
Formacje współrdzenne cf STROŻYĆ SIĘ.
Cf [NASTROŻONY]
JR