« Poprzednie hasło: NASTRZĘPIAĆ | Następne hasło: NASTRZĘPIĆ SIĘ » |
NASTRZĘPIĆ (7) vb pf
a jasne.
Fleksja
inf | nastrzępić |
---|
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | nastrzępił |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | by nastrzępił |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
praet | nastrzępi(o)no | |||||
participia | ||||||
part praet act | nastrzępiwszy |
inf nastrzępić (1). ◊ fut 3 sg nastrzępi (2). ◊ praet 3 sg m nastrzępił (1). ◊ con 3 sg m by nastrzępił (1). ◊ impers praet nastrzępi(o)no (1). ◊ part praet act nastrzępiwszy (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).
Znaczenia
- Pokryć, obłożyć czymś nastrzępionym
(7)
- Przen
(4)
- a) O falach (1)
- b) O błyszczących ozdobach (1)
- Przen
(4)
Pokryć, obłożyć czymś nastrzępionym [co; w tym czym (6)] (7): A ná końcu Rubinem wielkim záſádzono/ Abſzlagiem by iedwábiem/ wſzędy náſtrzępiono. RejFig Bb3v.
Zwrot: »piorkiem, pierzem nastrzępić« (1:1): [słowa bez prawdy] Są práwie iáko gdy ná ſię kto cudną ſzátę oblecże/ á błotem ią vpluſka / álbo pierzem náſtrzępi. RejZwierc 13v; śiłá poććiwy cżłowiek może ku dobremu Rzecżypoſpolitey poſłużyć/ á máło nie więcey niż ow co piorkiem cżubek náſtrzępiwſzy iáko kániá po polu lata. RejZwierc 145.
Przen (4): Trzebá tám subtylnieyſzą mieć wzory robotą/ Miárą wſzytko pokryſláć rozumem á cnotą. A náſtrzępić nádzieią wiárą á ſtałoſcią/ Vſznurkowáć nadobnie prawdziwą miłoſcią. RejZwierc [207]; Comus go zbytkiem vpſtrzył: á Bacchus obżarſtwem: A Sinon Siſyphow ſyn náſtrzępił go łgárſtwem. KlonWor **v.
a) O falach (1): Morze nie ſtoi nigdy/ záwżdy płynie: Teraz kędźierze náſtrzępi/ w godźinie Dnem wzgórę ſtanie KochPieś 49.
b) O błyszczących ozdobach (1):
W połączeniu szeregowym (1): [człowiek szuka] rozmáitych farb á złothá á ſrebrá/ cżymby ono márne ſwe ciáło záfárbował/ náſtrzępił/ á vzłoćił. RejZwierc 156v.
Formacje współrdzenne cf STRZĘPIĆ SIĘ.
Cf NASTRZĘPIONY
JR, TK