Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NASTRZĘPIĆ SIĘ

Następne hasło: NASTRZYC »

NASTRZĘPIONY (8) part praet pass pf

a oraz o jasne.

Fleksja

sg
m	N	nastrzępiony	f	N	nastrzępionå	n	N	nastrzępion(e)
	G	nastrzępion(e)go		G			G

pl
N	subst	nastrzępion(e)
L		nastrzępionych

sg m N nastrzępiony (2). ◊ G nastrzępion(e)go (1). ◊ f N nastrzępionå (3). ◊ n N nastrzępion(e) (1). ◊ pl [N subst nastrzępion(e).] ◊ L nastrzępionych (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów ‒ XVII(XVIII) w.

Znaczenia

Mający wygląd strzępów, wystrzępiony (8)
- Przen (7)
- a. O błyszczących ozdobach (3)
  - α. W funkcji rzeczownika (1)

Mający wygląd strzępów, wystrzępiony (8): [broda] czáſem wygolona W koło gęby/ á z brzegów w cérkiel náſtrzępiona. KochBr 151.

Przen (7): Solon obacżył iż [to, co mówił mieszczanin] to náſtrzępiona prawdá RejZwierc 84.

nastrzępiony czym (2): RejZwierz 69v; Iáki wſtyd nieſłychány? á nieporuſzony Cnotą á wiárą vmyſł pięknie náſtrzępiony? GosłCast 56.

W porównaniu (1): A chytrość náſtrzępiona iáko ſmálc ná miedzi/ A tám pod pięknym gláncem niewiedzieć co ſiedzi. RejZwierc 240v.

a. O błyszczących ozdobach (3): Ale pátrz moy miły bráćie iáko ſie to wizytko [niesprawiedliwość i łupiestwo] zámnożyć nie ma pátrżąc ná náſze koſzty/ ná náſze zbytki ták w piciu iáko y w iedzeniu/ thákże też w náſtrzępionych á dziwnych przypráwach/ y w chodzeniu/ y w poieździech náſzych RejZwierc 57v.

nastrzępiony czym (1): Około niey [Rozkoszy Królowej] fraucymer dziwnie przyſtroiony/ Perłámi á kámieniem wſzędy náſtrzępiony. RejWiz 25v; [2 czepce tkane śrzebrnemi a złotemi flaterkami, nastrzępione InwMieszcz 1583 nr 245].

α. W funkcji rzeczownika (1): A piękniey thá vććiwa ſwobodá káżdego cżłowieká ozdobić może niżliby ſie vpſtrzył álbo ozdobił iákiemi nakoſztownieyſzemi klenoty. Bo záwżdy rychley ſie dowieſz o káżdego tego náſtrzępionego ſpráwach y obycżáiow [!] RejZwierc 104.

Cf NASTRZĘPIĆ

JR, TK