[zaloguj się]
[pdf]

NASYCAĆ SIĘ (8) vb impf

się (4), sie (4).

Pierwsze a jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
2 nasycåcie się
3 nasycå się nasycają się
imperativus
pl
1 nasycåjmy się

praes 3 sg nasycå się (3). ◊ 2 pl nasycåcie się (1). ◊ 3 pl nasycają się (3). ◊ imp 1 pl nasycåjmy się (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.

Zaspokajać głód lub pragnienie; saturari HistAl, Vulg, PolAnt, Cn; satiari Vulg, PolAnt, Cn; expleri; pasci Cn (8): [Jehowo wyratuj duszę moją] od mężów z (tego) świáta/ [...] ſkárbem twoim nápełniaſz brzuch ich/ náſycáią ſię (ich) ſynowie/ á oſtánki ſwoie zoſtáwuią máłym ſwoim. BudBib Ps 16/14.

nasycać się czym (1): ták wilcy cżynią/ ktorzy gdy nie mogą być mięſem náſyceni/ z głodu ſie ziemią náſycáią. HistAl K3.

Przen; Zaspokajać jakieś potrzeby lub pragnienia, zadowalać się (6):

nasycać się czego [= czym] (2): Cżemu mie przeſláduiećie iáko y Bog: á náſycaćie ſie ćiáłá mego? Leop Iob 19/22, Eccle 4/18.

nasycać się z czego (1): Pokrapia gory zwierzchowiſká ſwego/ á z pożytku dzieła iego/ náſyca ſię ziemia [de fructu operum tuorum satiabitur terra Vulg Ps 103/13]. SkarŻyw 201.

nasycać się czym (1): Wſzák mamy cżyſtą wodę z źrzodł piſmá świętego/ Tęż cżerpaymy/ y tą ſię záwżdy náſycaymy GrzegRóżn O2.

Fraza: »oko (a. oczy) nasyca (a. nasycają) się« = satiantur oculus Vulg, PolAnt (2): Iedurny ſam ieſt cżłowiek/ á drugiego niema/ áni ſyná/ áni brátá/ á przedſię iednák prácowáć nieprzeſtawa/ áni ſie iego ocży náſycáią bogactw Leop Eccle 4/8; BudBib Eccle 1/8.
Szereg: »nasycać się, napełniać się« (1): Wſzytkie rzecży (ſą) trudne/ niemoże (ich) żaden wymowić/ nie náſyca ſię oko widząc/ áni ſię nápełnia vcho słucháiąc [non satiatur oculus videndo, nec impletur auris ab audiendo]. BudBib Eccle 1/8.
a) O Eucharystii (1): przez ono nadrożſzego Ciáłá y Krwie Páná Chriſtuſowey przyięćie/ náſyca śie myśl y duſzá náſzá. KuczbKat 165.

Synonimy: karmić się, żywić się.

Formacje współrdzenne cf SYCIĆ.

DJ