Fleksja
| inf |
kårmić się |
| indicativus |
|
praes
|
|
sg |
pl |
| 1 |
kårmię się |
kårmimy się, kårmi(e)my się |
| 2 |
kårmisz się |
|
| 3 |
kårmi się |
kårmią się |
| praet |
|
sg |
pl |
| 1 |
m |
-m się karmił |
m pers |
|
| 3 |
m |
|
m pers |
kårmili się |
| f |
kårmiła się |
m an |
|
| fut |
|
sg |
pl |
| 1 |
m |
kårmić się będę |
m pers |
|
| 3 |
m |
|
m pers |
będą się karmić |
| n |
|
subst |
karmić się będą |
| imperativus |
|
pl |
| 3 |
niech się kårmią |
| conditionalis |
|
sg |
pl |
| 3 |
m |
|
m pers |
by się kårmili |
| n |
by się karmiło |
subst |
by się kårmiły |
inf kårmić się (7). ◊ praes 1 sg kårmię się (2). ◊ 2 sg kårmisz się (1). ◊ 3 sg kårmi się (14). ◊ 1 pl kårmimy się (1) OrzJan, kårmi(e)my się (1) LatHar. ◊ 3 pl kårmią się (10). ◊ praet 1 sg m -m się karmił (1). ◊ 3 sg f kårmiła się (1). ◊ 3 pl m pers kårmili się (2). ◊ fut 1 sg m kårmić się będę (1). ◊ 3 pl m pers będą się karmić (1). subst karmić się będą (1). ◊ imp 3 pl niech się kårmią (1). ◊ con 3 sg n by się karmiło (1). ◊ 3 pl m pers by się kårmili (1). subst by się kårmiły (1). ◊ part praes act kårmiąc się (1).
Przyjmować pokarm; zaspokajać głód; jeść, żywić się,nasycać się;
ali Modrz, PolAnt; victitare Mącz; pasci Calep; comedere, vesci cibo PolAnt (48):
FalZioł IV 17c;
Ale iż takowe zwierzęta iedzą ſkoro ſie vrodzą, przeto tamże zębow potrzebuią. Ale ludzie iż ſie nie tak karmią, przeto nie tudzież im zęby roſtą GlabGad C4,
D5;
Bono sane stomacho contenti sunt, Radźi ſie dobrze karmią. Mącz 420a,
500c;
Calep 760a;
GostGosp 38.
karmić się z czego (1): O miły Pánie/ wſzák ſie y ſzcżeniątká karmią s tych odrobin/ ktore pádáią s ſtołow Páńſkich. RejPos 73v.
karmić się czym (17): GlabGad A7; BibRadz Ex 23/11, Thren 4/5; Ichthyophagi, Ktorzy ſie tilko ribámi karmią. Mącz 164a, 125d, 128d; SienLek 107; GórnDworz Cc7v; SkarJedn 7, 38; KochPs 119; Karmiemy ſię ziemią/ y rzecżámi z niey wychodzącemi LatHar 668, +8. Cf Zwroty.
W przeciwstawieniu: »karmić się ... pić« (1): Izali ſię ia (powiáda) karmić będę mięſem wołowym? álbo krew kozlą pić będę? LatHar +8.
W charakterystycznych połączeniach: rad się karmić (5); dobrze się karmić (4), kosztownie; karmić się z drobin; karmić się chlebem (3), figami, kościami, mięsem, plewami, potrawami, rybami, sałatą, twarogiem, ziemią.
Zwroty: »małem się karmić« =
mało jeść (
1):
Z tąd też ieſt przycżyna cżemu ludzie wiele iedząci twardziey ſpią, iż też więczey takowych dymow do głowy pochodzi z wielgoſci pokarmu, iakich nie maſz w tich czo małem ſie karmią. GlabGad L2.
»pokarmem się karmić« [szyk zmienny] (3): SienLek 38v, 41v; y miedzy błogosłáwione niemáią być licżeni/ ktorzi ſię karmią pokármem [qui alantur cibo] pracą rąk cudzych nábytym. ModrzBaz 37.
W przen [czym] (7):
Iáko bárány/ śmierć ſye karmi iemi. KochPs 73;
SkarŻyw 21;
LatHar 234;
ktorych ieſt wrodzona ná Chrześćiány nienawiść/ áby ſię krwią Chrześćijáńſką karmili. SkarKaz 610b.
Zwrot: »karmić się wiatrem« = żyć w nieświadomości własnego błędu (2): EFráim karmi ſię wiátrem [Circumdederunt me in mendacio Ephraim] (marg) Dármo báłwanom służy. (–)/ á chwytha wiátru od Wſchodu ſłońcá/ vſtáwicżnie rozmnaża ſię kłamſtwo y ſpuſtoſzenie BibRadz Os 12/1, *3v.
Szeregi: »karmić się i posilać się« (
1):
karmię ſię cżęſto onym v Zácháryaſzá Proroká opowiedźiánym zbożem wybránych twoich/ y pośilam ſię winem/ iáko tenże mowi/ pánny rodzącym LatHar 234.
»karmić się i żyć« (1): PIecża/ co złotem/ karmiſz ſię y żyieſz/ A prze ieden zyſk/ wielem troſk myśl bijeſz GrabowSet V3.
Przen (11):
a)
Przyjmować jako zaspokojenie potrzeb duchowych [czym] (5):
Przeto niech Grekowie [...] niepewnymiſię á prożnemi wieśćiámi nie karmią. SkarJedn 167;
dayćie mi [...] miecż krwią nápoić Cżłowieká bezecnego: ponieważ y on mey Zelżywośći dawno ſyt/ y dziś ſię ią karmi. KochOdpr C3v.
Zwrot: »nadzieją, obietnicami, pociechami się karmić« = łudzić się (1 : 1 : 1): SkarŻyw 593; a my czekáiąc tych ziázdów/ prózną ſie nádźieią karmimy OrzJan 130; SkarKaz 38b.
b) Często coś robić, przeżywać [czym] (5): Záwżdym we dnye y w nocy ták ſye kármił łzámi LubPs L4, O4v; Serce roſtropne ſzuka vmieiętnośći/ ále vſtá ſzalonych karmią ſię głupſtwem [os stultorum pascetur verbis stultitiae]. BibRadz Prov 15/14; GórnTroas 32; Karmi ſię vſtáwicżną biedą y kłopotem KlonWor 77.
c) Przyjmować komunię świętą [czym] (1): A co ſię/ chlebem Anyelſkim/ karmili/ Potym z świniámi/ ſłodźiny trawili. GrabowSet I2v.
a.
Żywić się mlekiem matki; ssać;
nutriri Vulg (5):
Boś roſkazał cżłonkom/ to ieſt pierſiam/ aby dawáły mleko vżytek pierſi/ áby ſie to karmiło co ſthworzono ieſth Leop 4.Esdr 8/11.
Zwrot: »karmić się mlekiem« [szyk zmienny] (2): OpecŻyw 20v; Bo káżdy co ſię mlekiem karmi [qui lactis est]/ nie świádom ieſt mowy ſpráwiedliwośći: gdyż ieſt dźiećięćiem. WujNT Hebr 5/13.
W przen (2):
Zwrot: »piersiami się karmić« (2): Przeto ktorzy tego Duchá vcżeśnicy nie ſą/ pierśiámi ſię they mátki (to ieſt kośćiołá ś.) ku żywotu nie karmią/ áni vżywáią ćichego zrzodłá z ćiáła Chryſtuſowego płynącego SkarJedn 10; SkarŻyw 394.