« Poprzednie hasło: [NASZYĆ] | Następne hasło: [NASZYDZONY] » |
NASZYDZIĆ SIĘ (8) vb pf
sie (5), się (3).
a jasne.
Fleksja
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | by się naszydził |
fut 1 sg naszydzę się (1). ◊ 2 sg naszydzisz się (1). ◊ 3 sg naszydzi się (2). ◊ 3 pl naszydzą się (1). ◊ con 3 sg m by się naszydził (2). ◊ part praet act naszydziwszy się (1).
Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. naszydzić.
Pf od „szydzić” ‘wyśmiewać’ z formantem na- + się wyrażającym dosyt [w tym: z kogo (6), z czego (1)] (8): RejWiz 23v; Przywiodł tu pan do nas mężá Hebreyczyká/ iżby ſie z nas náſzydźił [ut illuderet nos] BibRadz Gen 39/14; GrzegRóżn O2v; Nie zaźrzą chytrzy gdy głupiego widzą/ Snadź ieſzcże rychley z niego ſie náſzydzą. RejZwierc 224; CzechRozm A5v; CiekPotr 69.
W charakterystycznych połączeniach: naszydzić się jawnie (2), naporząd, do woli.
Zwrot: »prawie w oczy się naszydzić« (1): Ano drugi prawie w ocży/ iawnie ſie więcz ná ſzydzy [!] Tak nas wſzytkich ten ſwiat zbłaznił RejJóz C6v.
Szereg: »naśmiać się, naszydzić się« (1): Ale ty Pánie náśmieieſz ſię z nich/ náſzydziſz ſię ze wſzytkich narodow [Et tu Domine, deridebis eos, subsαnnαbis omnes gentes]. BibRadz Ps 59/9.
Synonimy: nasromocić, naśmiać się.
Formacje współrdzenne cf SZYDZIĆ.
JR, LW