[zaloguj się]
[pdf]

NASZYJNIK (2) sb m

naszyjnik (1), naszejnik (1); naszyjnik BielKron; naszejnik Mącz.

å, [a]; w naszejnik e jasne.

Fleksja
sg pl
N nåszejnik
I nåszyjniki

sg N nåszejnik (1). ◊ pl I nåszyjniki (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. naszelnik.

Ozdoba noszona na szyi (2): [Náſziynik/ Torques, monile. Volck Mmm2v.]
a. Część uprzęży końskiej zakładana na szyję, naszelnik: ná koniech koſzthowny cáyg/ z ſrebrnemi naſzyjniki. BielKron 328v; Monile etiam non solum hominum verum, etiam equorum teste festo, Naſzeynik koński. Mącz 231b.

Cf NASZELNIK

JR, LW