[zaloguj się]
[pdf]

NAŚMIESZYĆ (4) vb pf

a jasne; teksty nie oznaczają é.

Fleksja
inf naśmieszyć
praet
sg
3 m naśmieszył

inf naśmieszyć (2). ◊ fut 3 sg naśmieszy (1). ◊ praet 3 sg m naśmieszył (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. naśmiać się.

1. Rozśmieszyć, dać powód do śmiechu (3):

naśmieszyć kogo (2): Ten [który śni o skarbach] mnima by ná ſkárby/ y trznie ná poduſzkę/ Pieſek mu w cżapce leżąc/ też zoſtáwił gruſzkę. Porwał ſie potym ze snu/ áno wſzędzie ſkárby/ W cżapce y ná poduſzce y náſmieſzył ſmárdy. RejFig Bb8; [Jako raz jeden dobry człek wiele ich naśmieszył Ale się takowych żartów już podomno liszył. Otwin(?)Erot 61; Posłowie [...] pieniądze oddáli/ y liſt/ który Szkánderbegá niepomáłu náśmieſzył/ á także też y drugich BarlBaz 376]. Cf naśmieszyć kogo czym.

naśmieszyć kogo czym (1): Kto chce być ſkorem/ y Borzobohátym/ A ſtráći zá tym/ Náśmieſzy ſzkodą ſwoią złe ſąśiády/ Nápáśie zazdrość/ y wſzytkie bieśiády Nieprzyiaćielſkie ſmutkiem ſwym vćieſzy KlonFlis E.

Zwrot: »sobie sam naśmieszyć« (1): A czoſz działać tym ſie w nędzy/ narzekaiącz vcieſzyć A gdy niemaſz towarzyſza/ więcz ſobie ſam naſmieſzyć RejJóz C5.
2. Ośmieszyć [kogo] (1): Powiedzyano krolowi/ y kazał przypráwić/ Stołek wzgorę ná piętrze nád dzyurą poſtáwić/ A ná ſłábych drewienkoch ták błáho záwieśić/ Aby iedno onego páná wżdy náśmieſzyć. RejWiz 70v.

Synonimy: 1. rozradować, rozweselić, uradować, zabawić.

Formacje współrdzenne cf ŚMIESZYĆ.

AS