« Poprzednie hasło: ROZWESELENIE | Następne hasło: ROZWESELIĆ SIĘ » |
ROZWESELIĆ (24) vb pf
o oraz oba e prawdopodobnie jasne (tak w rozweselać).
inf | rozweselić |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
2 | m | -ś rozweselił | m pers | |
3 | m | rozweselił | m pers | rozweselili |
f | rozweseliła | m an |
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | rozwes(e)l |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | by rozweselił |
inf rozweselić (5). ◊ fut 2 sg rozweselisz (1). ◊ 3 sg rozweseli (2). ◊ praet 2 sg m -ś rozweselił (1). ◊ 3 sg m rozweselił (4). f rozweseliła (2). ◊ 3 pl m pers rozweselili (1). ◊ imp 2 sg rozwes(e)l (5). ◊ con 3 sg m by rozweselił (2). ◊ part praet act rozweseliwszy (1).
Sł stp brak, Cn s.v. rozweselam kogo, Linde bez cytatu.
rozweselić czym (2): Wyznam cyebye Pánye moy z vmyſłu ſtałego/ Iżeś mye rozweſelił ſpráwą twey możnośći/ Mocą rąk twych prziwiodłeś mye k wielkiey rádośći. LubPs V2; A też choćiaſz pijáńſtwem/ bieſiádámi/ kołácyámi/ muzyką/ inſtrumentámi rozmáitymi/ ſerce twe rozweſelić chcą CzechRozm 113.
W przeciwstawieniach: »rozweselić ... zasmucon(y) (2), trapić« (3): Rozweſel nas przez thák długi cżás iákoś nas trapił BibRadz Ps 89/15; Bo iesli ia was záſmucam/ á ktoż ieſt coby mię rozweſelił/ chyba záſmucony zemnie? BudNT 2.Cor 2/3[2]; WujNT 2.Cor 2/2.
»rozweselić w troskach« (1): Rozweſel myę w tych troſkach co ná ſobye noſſę. LubPs T2.
»rozweselić serce« = iucunditate afficere cor PolAnt [szyk zmienny] (4): LubPs X5v; Bo krotofilá káżda ſkądkolwiek przypádnie/ Záfráſowáne ſerce rozweſeli ſnádnie RejZwierc 239; BudBib Iudic 19/22; CzechRozm 113.
Synonimy: pocieszyć, rozkochać, rozradować, uradować.
Formacje współrdzenne cf WESELIĆ.
RS, ALKa