[zaloguj się]

ROZKOCHAĆ (4) vb pf

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w roz- oraz kochać); a jasne.

Fleksja
inf rozkochać
praet
pl
3 subst rozkochały
imperativus
pl
2 rozkochåjcie

inf rozkochać (2).fut 2 sg rozkochåsz (1).[praet 3 pl subst rozkochały.]imp 2 pl rozkochåjcie (1).

stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII(XVIII) w. s.v. rozkochać się.

1. Wzbudzić w kimś gorące pragnienie [kogo, co] (2): Abowiem oná ſluſſna ſpráwá á łáſkáwa náuká iego [Pana]/ może roſkocháć káżdego nád rozliczne ſkárby RejPs 176.
W przen (1):
Zwrot: »rozkochać serce [czyje]« (1): proſſę nieopuſſczay też zewſtydem nádzieie moiey/ á ták wielkiem weſelem roſkochaſz ſerce moie á náwſſem pilnieyſſe będzie zá wżdy káżdey drogi twoiey. RejPs 177v.
2. Wzbudzić w kimś radość [kogo, co] (2):
Zwrot: »rozkochać myśli« (1): Błogoſłáwyeni będzyecie wſzyſcy gdy was przeſládowáć będą ludzye [...]. A w then cżás ſie raduycie á roſkochaycie myſli wáſze [Matth 5/12]/ ábowyem zapłátá wáſzá obfita wam ieſt zgotowaná ná niebie. RejPos 263v.
Szereg: »rozweselić i rozkochać« (1): A dla tego ty ſłowá ku náſzey pocieſze s tey Ewányeliey ſwiętey thu ſą zá pocżątek záłożone/ [...] áby [Pan] nas miłośćiwie á łáſkáwie rátowáć racżył/ á dał nam powſtáć s tych nędznych vpadkow náſzych/ á rozweſelić y roſkocháć ty wſzyſztki ſtany niebieſkie. RejPos 165v.
3. [Spowodować rozwinięcie się, wzrost roślin [co]: Tegoż roku 1353 gdy w Márcu/ w Kwietniu/ y w Máiu/ bárdzo pogodne á ćiepłe dni/ zboża wſzelákie pięknie roſkocháły/ iż iuż kłoſſy kwitnęły StryjKron 438 (Linde).]

Formacje współrdzenne cf KOCHAĆ.

Cf ROZKOCHANIE, ROZKOCHANY

PP