![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: ROZKOCHAĆ SIĘ | Następne hasło: ROZKOCHANIE SIĘ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
ROZKOCHANIE (5) sb n
roſ- (4), roz- (1).
Oba o prawdopodobnie jasne (tak w roz- oraz kochać); a jasne, e pochylone.
Fleksja
| sg | |
|---|---|
| N | rozkochanié |
| A | rozkochani(e) |
sg N rozkochanié (3); -é (1), -(e) (2). ◊ A rozkochani(e) (2).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
1. Przedmiot upodobania, pragnień, miłości [czego (= czyje)] (1): gdyż go [człowieka] Pan przyrownywa ſiánu ktore dziś będzye zyelone/ á iutro będzye w ſtog wrzucone. [...] Otoż maſz chwałę ſwoię/ otoż pychá ciáłá twego/ otoż maſz roſkochánie iego [ciała]. RejPos 228v.
2. Radość, przyjemność, szczęście, rozkosz (4): Delectamentum, Oblectatio, voluptas – Rozkochanię. Calep 299b.
rozkochanie czyje (3): WIelkie to było záwżdy roſkochánie moie/ iżem ták dufał pánu ſwemu iż on wyſluchawał prozby moie nákłádáiąc łáſkáwych vſſu ſwich ku pokornemu vołániu memu RejPs 170v, 178v; RejPos 112v.
cum inf (1): A nawięczſſe roſkochánie moie będzie pełnić ſwiętą wolą twoię [Panie] RejPs 178v.
Cf ROZKOCHAĆ
PP