[zaloguj się]
[pdf]

[NAUFRAIJUM sb n

naufraijum a. naufragijum.

N sg n(a)ufr(a)ijum.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Rozbicie się, zatonięcie statku na morzu [naufragium ‒ zatopienie, utracenie łodzi. Mącz 242c; ‒ rozbicie i zatopienie łodzi Calep; nawy rozbicie ‒ naufragium Cn]: że ty saitie [= statki] od wiatru mało się nie rozbiły, tedy pewna to, że gdy naczynie wątłe prze starość albo prze złe robienie, barzo często wały, gdy wiatry wicher czynią, stłuką i także wtenczas najgorsze naufragium RadzPodróż 202. [Cf Naufragium, Rozbićie ſzkuty ábo okrętu. KlonFlis Ev marg].

Synonimy: rozbicie, zatopienie.]

FP