| « Poprzednie hasło: ROPIĆ | Następne hasło: ROPIENIE » |
ROPIĆ SIĘ (2) vb impf
o jasne.
Fleksja
| inf | ropić sie | ||
|---|---|---|---|
| indicativus | |||
| praes | |||
| sg | |||
| 1 | ropię sie | ||
| 3 | ropi sie | ||
[inf ropić sie.] ◊ praes 1 sg ropię sie (1). ◊ 3 sg ropi sie (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn).
Znaczenia
Wydzielać ropę, ropieć; putrescere Mącz; in pus solvi, putrere Calep; suppurare Cn (2): Putreo, Marceo, et in pus solvor. – Gnyę, ropie ſzie. Calep 879b; [ieśli świérzb álbo krosty bolą á podsycháć álbo ropić sye poczynáią, niczym inszym iedno tąż decoctią to fomentuy OczkoPrzymiot 78].
Fraza: »wrzod się ropi« (1): Ulcus putrescit, Wrzód ſie ropi/ álbo rozgniwa. Mącz 333d.
Szereg: »ropić się albo rozgniwać« (1): Mącz 333d cf Fraza.
Formacje współrdzenne cf ROPIĆ.
Cf ROPIĄCY, ROPIĄCY SIĘ, ROPIENIE
LWil