[zaloguj się]
[pdf]

NAWRACAJĄCY (5) part praes act

Pierwsze i trzecie a jasne; -ra- (4) KrowObr, Leop, RejPosRozpr, CzechEp, -rå- (1) KromRozm II.

Fleksja
sg
mNnawracający fNnawracającå
I Inawracającą

sg m N nawracający (3). ◊ f N nawracającå (1). ◊ I nawracającą (1).

Sł stp s.v. nawracać, Cn brak, Linde w objaśnieniu s.v. nawrotny.

Powodujący poprawę grzesznika [w tym: kogo (1), co (duszę) (3)] (5): KromRozm II b2; Przetoż ia płácżę/ [.,.] iż ſie odemnie oddalił poćieſſyćiel/ náwrácáiący duſſę moię [convertens animam meam] Leop Thren 1/16; CzechEp 112.

W połączeniu szeregowym (1): gdzie tę pánnę [Maryję] [...] zowiećie y tzynićie [...] zrzodłem odpuſztzenia grzechów/ ſwiáthłem oſwiecáiącym ſercá ludzkie/ ożywiáiącą/ grzechy rozwięzuiącą/ odpuſztzenia grzechow dawáiącą/ nádzieią iedyną/ grzechy zámázuiącą/ błądzące náwrácáiącą/ Aniołom roſkazuiącą/ ludzi Iednatzką/ a nákoniec wſzyſtkich ludzi Zbáwićielką KrowObr 192.

Wyrażenie: peryfr. »lud nawracający« = kapłani (1): każe mu ſobie poſłác po Piotrá ſ. Apoſtołá/ mowiąc: Ten tobie powie co cżynić maſz. A s tey przycżyny ſłudzy ſłowá Bożego bywáią názywani zbáwicielmi: zową ie lud náwrácáiący RejPosRozpr b3v.

Cf NAWRACAĆ

ZCh