[zaloguj się]
[pdf]

NAZABIJAĆ (3) vb pf

Pierwsze i drugie a jasne.

Fleksja
conditionalis
sg
3 m by nazabijåł

fut sg 3 nazabijå (2). ◊ con 3 sg m by nazabijåł (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Uśmiercić, zabić wielu (z subiektywnym odczuciem wielości) [wiele kogo] (3): SkarKaz 315b; W ktorym [królestwie] mężoboycá [...] nie może być nigdy poiman/ y práwá ſię nie boi/ áż zá dzieśięć [...] lat. w ktorym czáśie ábo ich więcey názábija/ ábo oyczyznę zdrádźi SkarKazSej 704a, 701b.

Formacje współrdzenne cf BIĆ.

KW