[zaloguj się]

NAZBIJAĆ SIĘ (1) vb pf

Fleksja

3 sg fut nazbijå sie.

stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład).

Pf odzbijać” ‘uprawiać rozbójz formantem na- + się wyrażającym dosyt: Tą nádźieią będźie was báwił Turczyn ták długo/ póki będźie mógł: áby gdy ták po vkráinach wáſzych bez wſzelákiéy pomſty do woléy ſie názbiia/ mógł potym náoſtátek między oſpáłémi ná gárdle vśieść wáſzym. OrzJan 14.

Formacje współrdzenne cf BIĆ.

AL