[zaloguj się]

ROSŁY (16) part praet act

o jasne.

comp roślejszy (4); -ejszy (2), -(e)jszy (2).

Fleksja
sg
mNrosły fNrosłå
Grosł(e)go G
Arosłégo A
Lroślejszym L
pl
N m pers rośli
m an roślejsze
subst roślejsz(e)
G rosłych, roślejszych
D rosłym
A m an rosłé, roślejszé
subst rosł(e)
L rosłych

sg m N rosły (2).G rosł(e)go (2).A rosłégo (2); -égo (1), -(e)go (1).[L roślejszym.]f N rosłå (1).pl N m pers rośli (1). m an (cum sb: konie) roślejsze (1). [subst roślejsz(e).]G [rosłych], roślejszych (2).D rosłym (1).A m an (cum sb: konie, chudzikiświnie’) rosłé, roślejszé (2); -é (1), -(e) (1). subst rosł(e) (1).L rosłych (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.

1. Duży, wyrośnięty; grandiusculus Calep; grandis, magnus Cn (13): Grandiusculus – Rosły. Calep 462a.
a. O ludziach: wysoki, postawny (3): SkarJedn 36; Wedle wzroſtu ieſt ſuknia: á máłemu rosłego páchołká ſzátá nie służy. SkarŻyw 31; że z tákiego małżeńſtwá, możeſz ſię Y domu pomnożenia, y wnukow roſleyſzych Spodziewáć. páni mátká że niewielga byłá, Widziſz oycze, żem y ia nie przeroſł obrzymá. CiekPotr 27.
b. O zwierzętach: dorodny, silnie zbudowany, odchowany (7): Swinie Niemieckie z Polſkimi pomieſzáne nalepſze do chowánia: á Niemieckie rozumieć trzebá/ Zułáwſkie/ Pomorſkie/ Weſtwálſkie/ ácż y Báwárſkie roſłe. GostGosp 120, 88; y kóń miernie roſły Lepſzy niż bárzo drobny/ y názbyt wynioſły. WyprPl B3, B3 [2 r.]; Ieſli powtóré [wdowa] zá mąż idźie, dobrá máćierzyſté z ſobą bierze. [...] Ale konie rośleyſzé, zbroie, y ſtádá, dźiatki od blizſzych krewnych. SarnStat 639; Kto dobrego vkrádnie/ Bucżáckiego ſtádá/ Mogłby niecháć lichoty y pśiego obiadá: Ale kto złego bierze/ á k temu máłego/ Pewnieby wźiął roſłego y wychowáłego. KlonWor 20.
c. O roślinach: okazały, dorodny, bujny; laetus Cn (2): Widźiałem złego w ſzczęśćiu ták wynioſłym/ Ze był Libáńſkim rowien Cedróm roſłym KochPs 54; Wieńce Cebule máią bydź po pułtoru łokćiu plećione/ dwiemá álbo trzemá rzędomá ieſli drobna/ iednym ieſli roſła Cebulá. GostGosp 76; [LustrMaz II 22].
2. Dorosły, dojrzały, starszy; adultus, grandis Cn (3): Byłá druga [kompania] w ktorey przez kilká ſet oſob ták dźieći máłych iáko y rośleyſzych/ y ſtárzy ludźie boſo idąc/ oſtre wory noſząc/ Litánije śpiewáiąc/ powrozámi ſię chluſtáiąc/ wſzyſtkie cżtery kośćioły obchodźiły. ReszList 163; [p. Turska [...] puszcza i oddawa: [...] gęsi starych pół kopy, a młodych pół kopy, kokoszy pół kopy starych, kurcząt rosłych 20, kaczek 9. InwSzlachKal 1599 nr 63; RybWios A4v].
Wyrażenie: »rosłe lata, [roślejszy wiek]« (1): GliczKsiąż E5; [Zátym [król] o Dźiatki [zmarłego Jana z Ostroroga] iął ſamże piecżowáć/ Y potrzebámi kazał opátrowáć. Dáiąc znáć że w tym y w rośleyſzym wieku/ Spuśćić ich niechce z ſwoiego opieku. RybWierszeŻałob B3v].
α. W funkcji rzeczownika (1):
Szereg: »mali i rośli« (1): A onoſmy wſzyſcy pośli/ Zá świátem máli/ y rośli. KochMRot A2v.

Synonimy: 1. duży, spory, wielki; a. wysoki; b. okazały; c. bujny; 2. dorosły, doskonały, dostały, dośpiały, doźrzały.

Cf [NIEROSŁY], ROŚĆ