| « Poprzednie hasło: [NIEDOŁĘŻLIWOŚĆ] | Następne hasło: NIEDOŁĘŻNIE » |
NIEDOŁĘŻLIWY (1) ai
e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w niedołężny).
Fleksja
| sg | ||
|---|---|---|
| m | N | niedołężliwy |
| I | niedołężliwym | |
| pl | ||
|---|---|---|
| N | subst | niedołężliw(e) |
| G | niedołężliwych | |
[sg m N niedołężliwy. ◊ I niedołężliwym. ◊ pl N subst niedołężliw(e).] ◊ G niedołężliwych.
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.; poza tym XVI w. (ten sam przykład) s.v. dołężliwy.
Niepełnosprawny, słaby, upośledzony fizycznie: [kthora [żona] nie miłowáłá ſwego mężá dla thego iże iey był nie mił/ iż był nie dołężliwy. HistPonc E3v; á dźiatki porodzone/ (tych ktore ią [wodę bagnistą] piją) bywáią niedołężliwe álbo kroſtáwe/ bolącżkámi oſádzone Cresc 1571 11 (Linde); KsięgiSądŁąck 1597 nr 327.]
Przen: [y przeto go [Chrystusa] Prorok názwał Izáiaſz mężem boleśći/ niedołężliwym/ chorym/ y nędznym. BiałPos 41 (Linde).]
a. W funkcji rzeczownika:
W połączeniu szeregowym: O ſzyrokiſz to ſtoł á hoyna wiecżerza tego Páná náſzego/ á tego miłoſierdzya iego: ná ktorą/ nie thylko przebránych/ ále y chromych/ ſlepych/ á niedołężliwych/ tho ieſt w wierze niedoſtátecżnych á niegodnych/ przedſię wſzythkich do ſiebie wabi. RejPos 76.
AŻ