![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [NIEDOPRAWNY] | Następne hasło: NIEDOPUSZCZANIE » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
NIEDOPUSTEK (1) sb m
Fleksja
N sg niedopustek.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Niedopuszczenie, zabronienie; w funkcji orzecznika: nie można, nie wolno [cum inf]: Niedopuſtek ći to tu [do piekła] wniść Trudno náſze wrotá wybić. MWilkHist E2.
AŻ