« Poprzednie hasło: NIEDOUCZENIE | Następne hasło: NIEDOUCZONY » |
[NIEDOUCZENIEC sb m
Fleksja
N pl niedoucz(e)ńcy.
Sł stp, Cn brak.
Człowiek bez dostatecznego wykształcenia, wiedzy: A iż Celnik Publicanus ieſt názwan/ to ſie nie ták rozumie/ áby miał być Iáwnogrzeſznikiem/ iáko niektorzy niedoucżeńcy mniemáią/ ále dla tego ták byli názwáni/ iż ná vrzędźie iáwnym/ y poſpolitym byli SzczerbSpecSax 49 (Linde s.v. niedouk).
Cf NIEDOUK]
MK