[zaloguj się]
[pdf]

[NIEDOUCZENIEC sb m

Fleksja

N pl niedoucz(e)ńcy.

Sł stp, Cn brak.

Człowiek bez dostatecznego wykształcenia, wiedzy: A iż Celnik Publicanus ieſt názwan/ to ſie nie ták rozumie/ áby miał być Iáwnogrzeſznikiem/ iáko niektorzy niedoucżeńcy mniemáią/ ále dla tego ták byli názwáni/ iż ná vrzędźie iáwnym/ y poſpolitym byli SzczerbSpecSax 49 (Linde s.v. niedouk).

Cf NIEDOUK]

MK