[zaloguj się]
[pdf]

NIEDOZWOLENIE (2) sb n

Pierwsze i drugie e oraz oba o jasne; końcowe -e z tekstu oznaczającego -é niekonsekwentnie.

Fleksja
sg
N niedozwoleni(e)
I niedozwoleniém

sg N niedozwoleni(e) (1). ◊ I niedozwoleniém (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Nieudzielenie pozwolenia; iniussus Mącz (2): Iniussus, Niekázánie/ niedozwolenie. Mącz [176]a.
Wyrażenie przyimkowe: »za niedozwoleniem [czyim]« = bez zezwolenia (1): áreſtuiąc oné zbiegłé Woźnym y ſzláchtą w dobrách onych/ gdźie ſie zá niedozwoleniém pánów ſwych [dominis suis invitis JanStat 1089] przenieśli SarnStat 664.

Cf DOZWOLENIE

AŻ