[zaloguj się]
[pdf]

NIEDZIWNY (2) ai

Fleksja

N pl subst niedziwn(e) (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Nie wzbudzający zdziwienia (2): Nie dziwne ſpráwy Páńſkie/ kto ſye im przypátrzy. RejZwierc 176.

niedziwny komu (1): SkarKaz 519b cf W przeciwstawieniu.

W przeciwstawieniu: »niedziwny ... dziwny« (1): Gdźie woyſká/ gdźie dwory/ gdźie máieſtat/ gdźie ſłudzy y páłace iego? A oni [trzej królowie] mowią. Nie dźiwne nam páłace áni dwory/ áni złotá/ áni woyſká/ áni roſkoſzy y doſtátki. To nam dźiwno/ iż temu ſynaczkowi niebo y gwiazdy ſłużą SkarKaz 519b.

Cf DZIWNY

KW