« Poprzednie hasło: DZIWNOŚĆ | Następne hasło: DZIWO » |
DZIWNY (2652) ai
comp i sup (55 + 16) -dziwniejszy; -ejszy (5), -éjszy (1); -ejszy OpecŻyw, ZawJeft, SarnStat (2), -ejszy : -éjszy Oczko (1 : 1), -(e)jszy (65). sup nå- (9), nåj- (7); nå- RejZwierz, HistRzym, RejZwierc, SkarŻyw (2), ArtKanc, GórnRozm, KochPij; nåj- RejWiz, GórnDworz, PowodPr; nå-: nåj- PatKaz II (1 : 4); nå(j)- (11), n(a)- (1), n(a)j- (4).
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | dziwny, dziwniejszy, nådziwniejszy | f | N | dziwnå, dziwniejszå, nadziwniejszå | n | N | dziwné, dziwniejszé |
G | dziwnégo | G | dziwnéj, dziwniejszéj, dziwné | G | dziwnégo, dziwnieszégo, nådziwniejszégo | |||
D | dziwn(e)mu, -ęmu | D | dziwnéj, -éj, -(e)j | D | dziwnému, nåjdziwniejszému | |||
A | dziwny, nådziwniejszy, dziwn(e)go | A | dziwną, dziwniejszą | A | dziwné, dziwnégo | |||
I | dziwnym, dziwniejszym, dziwn(e)m | I | dziwną | I | dziwnym, dziwnem | |||
L | dziwnym | L | dziwn(e)j, dziwniejsz(e)j | L | dziwnym, dziwniejszym | |||
V | dziwny | V | dziwnå | V | dziwn(e), nåjdziwniejsz(e) |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | dziwni, dziwniejszy |
subst | dziwné, dziwniejszé | |
G | dziwnych, dziwniejszych | |
D | dziwnym, dziwn(e)m | |
A | m pers | dziwn(e) |
m an | dziwn(e) | |
subst | dziwné, dziwniejszé | |
I | m | dziwnémi, dziwniejszémi, dziwnymi, dziwniejszymi |
f | dziwnémi, dziwnymi | |
n | dziwn(e)mi, dziwnymi | |
L | dziwnych, dziwniejszych | |
V | subst | dziwné |
sg m N dziwny, dziwniejszy, nådziwniejszy (126). ◊ G dziwnégo (19); -égo (4), -(e)go (15). ◊ D dziwn(e)mu (8), -ęmu (1) MurzHist. ◊ A dziwny, nådziwniejszy (40), dziwn(e)go (10). ◊ I dziwnym, dziwniejszym (77) [w tym: -im (2) LubPs bb6v marg, RejPos 86v marg], dziwn(e)m (8); -(e)m RejPs (6); -ym : -(e)m FalZioł (1 : 1), BibRadz (1 : 1). ◊ L dziwnym (11). ◊ V dziwny (5). ◊ f N dziwnå, dziwniejszå, nadziwniejszå (294); -å (264) [w tym 4 r. błędne znakowanie] -(a) (30). ◊ G dziwnéj, dziwniejszéj (82), dziwné (1) OpecŻyw 9v; ~ -éj (4), -ej (1), -(e)j (77); -éj KochPieś, OstrEpit; -éj : -ej KochPs (2 : 1). ◊ D dziwnéj (41); -éj (2), -(e)j (39). ◊ A dziwną, dziwniejszą (152). ◊ I dziwną (81). ◊ L dziwn(e)j, dziwniejsz(e)j (45). ◊ V dziwnå (16); -å (14), -a (1), -(a) (1); -å: -a SkarŻyw (5 : 1). ◊ n N dziwné, dziwniejszé, (98) [możę też dziwno w funkcji orzecznika (79) cf DZIWNIE s. 492]. ◊ G dziwnégo, dziwnieszégo, nådziwniejszégo (118); -égo (1) ZawJeft, -ego (1) OpecŻyw, -(e)go (116). ◊ D dziwnému, nåjdziwniejszému (20); -ému (1), -(e)mu (19). ◊ A dziwné (65), dziwnégo (2); -é (2), -(e) (63). ◊ I dziwnym (16), dziwnem (5); -ym RejPos (3), KuczbKat, RejZwierc (2), KochPs, SkarŻyw (2), StryjKron, LatHar, WujNT, PowodPr, SkarKaz; -em OpecŻyw, RejPs, MurzHist; -ym : -em PatKaz II (1 : 1), LubPs (1 : 1); ~ -em (2), -(e)m (3). ◊ L dziwnym, dziwniejszym (29). ◊ V dziwn(e), nåjdziwniejsz(e) (4). ◊ pl N m pers dziwni, dziwniejszy (12). subst dziwné, dziwniejszé (228); -é (12), -(e) (216). ◊ G dziwnych, dziwniejszych (222). ◊ D dziwnym (83), dziwn(e)m (3) RejPs (2), RejJóz. ◊ A m pers dziwn(e) (12). m an dziwn(e) (4). subst dziwné, dziwniejszé (465); -ó (21), -e (2), -(e) (442); -é: -e Oczko (2 : 2). ◊ I m dziwnémi, dziwniejszémi (75), dziwnymi, dziwniejszymi (14); -ymi KromRozm III, GroicPorz, BibRadz, Strum, CzechRozm (2), CzechEp (3), NiemObr, KlonWor (2), ZbylPrzyg; -émi: -ęmi GrabowSet (1 : 1); ~ -émi (5), -ęmi (1), -(e)mi (69). f dziwnémi (87), dziwnymi (11); -ymi CzechEp (4), CzechEpPOrz, ReszPrz, KlonFlis; -émi : -ymi RejPs (2 : 1), RejAp (16 : 1), SkarŻyw (1 : 2); ~ -émi (1), -(e)mi (86). n dziwn(e)mi (14) RejPs, RejJóz, RejWiz, RejAp, RejPos (4), RejZwierc (5), WujJudConf, dziwnymi (5) KromRozm I, SkarŻyw, CzechEp (2), BielSenJoach. ◊ L dziwnych, dziwniejszych (42) [w -ich (2) LubPs aa5v, PaprUp I4]. ◊ V subst dziwné (3); -é (1), -(e) (2).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
- 1. Niezwykły, osobliwy, szczególny, niecodzienny (1442)
- 2. Nadprzyrodzony, cudowny (257)
- 3. Godny podziwu, widzenia, uznania, czcigodny (84)
- 4. Wyszukany, przesadny, wymyślny (75)
- 5. Dziwaczny, wynaturzony, nienaturalny (46)
- 6. Zdziwiony (1)
- 7. W funkcji wzmacniającej: bardzo duży, większy niż oczekiwano (738)
- *** Bez wystarczającego kontekstu (9)
dziwny w czym (2): RejPs 161v; Duch Boży ogárnął Dawidá/ iż był dziwny we wſzytkich ſpráwach twoich. RejPos 150v.
W połączeniach szeregowych (3): Iemu iáko cżłowiekowi krewkiemu zdáłá ſie tá rzecż trudna/ dziwna/ y niepodobna RejPos 207v; CzechRozm 205; y powiáda rzeczy dźiwne/ nowe/ nieſłycháne/ trudne/ y rozumieniu ludzkiemu niepoięte SkarKaz 417a.
W charakterystycznych połączeniach: dziwny (-a, -e) alegoryja, anjoł, artykuł, aspekt, baszta, baśń (2), bestyja, bieg, (2), bostwo (26), chrobactwo, ciało, cud(o) (22), czaczko, czarowanie, czary, czas (3), człowieczeństwo, człowiek (4), dekret (2), deżdż, dom, droga (14), drzewo, duch, duma (3), dwor (2), dym, dziecię, dzieło, dzień, dziw, dźwięk, fabuła (2), fantazyja, farba (5), fatum, figiel (3), figura, filozofija (4), fortel (10), gad, gadka (3), głos (5), głow(k)a (4), gmach, gody (2), gość, granie, grom, gusła (2), imię (10), istność (11), jad, jagodka, jaskinia, jedzenie, jezioro (3), kościoł (2), krew, krolestwo (2), krotochwila (4), kształt (21), kwiatek (2), labirynt (4), lekarstwo (4), logika (2), lud, ludzie (6), mąż (6), mni(e)manie (3), modły (6), mowa (5), muzyka (2), myśl (12), nabożeństwo (3), naczynie, narod (5), natura, nauka (11), niewiasta (2), nowina (2), obietnica (15), oblicze, obłok, obyczaj (6), oczy (2), ogień, (o)krasa (2), opinia, owoc, ozdoba, pałac (2), pieśń, pismo, poselstwo (4), poseł, postawa (7), postępek (7), potomek (2), powietrze, praktyka (6), prawo (4), proroctwo, prze(j)źrzenie (6), przepowiedaanie (2), przezwisko (6), przyczyna, przygoda (12), przykład, przymiot, przypadek (13), (przy)powieść (6), przyprawa (11), przyrodzenie (6), ptak (2), rada (7), rodzaj (2), rodzenie (2), rozmowa (8), rozmysł (3), rozprawa (2), ryba (2), rząd (2), rzeka, rzemięsło (4), sąd (pański) (41), sen (11), skutek (3), słowo (18), sposob (6), stan (8), stworzenie (6), stworzenie [= zwierzę] (2), Dawidow (2),sztuka (5), ścieżka, śmierć (6), świadectwo (3), świat (2), święto (3), tajemnica (37), tajemność, tekst, termin, trank (4), trojakość, twarz, uczynek (7), umysł (2), ustawa (3) węzeł, widzenie (4), wiek (2), wieść (3), wieża, woda, wykręt (3), wymysł (35), wymyślacz (4), wynalzek (6), wyobrażenie, wyrok, wywod (4), wyzna(wa)nie (4), wzor (3), zabobon (2), ziele (2), znak (9), znamię (5), zofistyja, zrządzenie (4), zwyczaj, źwi(e)rz(ę) (5), żywność (2), żywot (12); dziwny barzo (15), wielmi.
Bo dzywne ma miłoſcz ocży RejJóz D5, D5 marg.
»dziwnym fortelem« (2): OrzQuin C4v; Okręty im y Galeri dźiwnym fortelem popaliłi StryjKron 100.
»dziwnym kształtem« [szyk 28 : 1] (29): A ty będzieſz pan náchwalebnieyſſy/ ktory dziwnem kſtałtem okázuieſz ſwem miłoſierdzie twoie RejPs 45v, 152, 153v, 160, 203v, 212, 214v; RejWiz 34, 45, 46v; RejAp 178v, 184v, AA2v, AA4v; RejPos 75v, 86v marg, 87, 135, 259, 303v, 325v; RejZwierc 2v, 156, 201v, 204; WujJudConf 65; MycPrz II B2v; WierKróc A2v; Lowic ón [szatan] nas kſztałtem dźiwnym/ krążąc iáko Lew ſrogi/ Ale my ſtárániem pilnym/ nie daymy ſię zwieść z drogi ArtKanc L19v.
»dziwną miarą« (2): wilkoſći ty dźiwną miárą wnim był rozgodźił/ iż ſye ieden żywioł drugim nieprzećiwiał SienLek lv, 28v.
»dziwną mocą« (3): Iakos ie wywiodł z Egiptu dziwną moczą WróbŻołt O5; RejKup k2v; RejPos 56.
»nic dziwnego« (7): Od wieku do wieku przepátruie/ y nie máſz nic dziwnego przed oblicżnośćią iego [et nihil est mirabile in conspectu eius]. BibRadz Eccli 39/24 [25] [przekład tego samego tekstu BudBib]; OrzRozm Q3 marg; Non mirum fecit uxor mea, si hoc aegre tulit, Nie ſie dźiwnego nie dopuściłá iż tego zá dobre nie przimowáłá. Mącz 223c; RejPos 270v [2 r.]; BudBib Eccli 39/24 [25]; SkarŻyw 456.
»dziwnym obyczajem« = miris modis Mącz [szyk 24 : 2] (26): Bo ten plaſtr dziwnem obycżaiem goij koſci złamane. FalZioł V I16v, I 119d; WróbŻołt B6v, I6v, X2; RejPs 113; HistAl Lv; [czart] gdźye może dźiwnymi obyczáymi ludźye zwodźi. KromRozm III A6v; BibRadz Ps 17 arg, Act 9 arg; BielKron 112, 120v, 367, 452; Mącz 459c; OrzQuin Yv; KuczbKat 180, 275, 390; WujJud 70, 71v; Nád to/ dźiwnym obycżáiem bywamy ſpoieni RejPosRozpr c; RejPosWstaw [413]; KochPs 162; SkarŻyw 108; SkarKaz 205b.
»dziwną (jest) rzecz« = mirum, mira a. miranda res, miraculum, mirandae res Mącz; spectaculum magnum, res magna, digna admiratione BartBydg [szyk 74 : 35] (109): BierEz Cv; OpecŻyw 54, 151; ij przyſſedl ku dziwnému zrożumieniu rzecży dziwnych OpecŻywPrzedm C4; PatKaz II 72v; BartBydg 147b; FalZioł IV 18a, d, 23d, 56b; GlabGad D8v; BierRozm 15; WróbŻołt 130/1, rrv; RejPs 71v; RejKup m7v; MurzHist Tv; DiarDop 99 [2 r.]; GDy ſyná ſwego yákyemu náucżycyelowi rodzicy na náukę wolą máyą dáć á zlećić/ nyechay rozumyeyą/ iż rzecż dziwną á trudną ſobye zácżną. GliczKsiąż L3v; LubPs D3, H4, I3, I3v, P6, Q4v, Z2; RejWiz A7, 85, 114v, 127v, 144 [2 r.] (9); A vczynil Pan dziwną rzecz [et faciet Dominus mirabile] miedzy máiętnośćią Iſráelſką/ y máiętnośćią Egyptſką Leop Ex 9/4, Iob 9/10, ZZ3v; BibRadz 1.Reg 6/6, 4.Esdr 3/8; Dźiwne tu rzeczy od ćiebie ſłyſzę OrzRozm D4v, O2; BielKron 46v, 105v, 116v, 139, 322v, 442, 455v, 466v; KwiatKsiąż D4v; Mącz 55a, 151a, 223c [2 r.], d, 250d, 458b; RejAp 191, Cc4v; GórnDworz P4, Dd4; HistRzym 44, 55; RejPos 12v, 16, 35v [3 r.], 38v [2 r.], 73 (17); BiałKat 11; GrzegŚm 17; HistLan C3; RejPosRozpr b4v; CzechRozm 205; Oczko 4v, 5v, 9 [2 r.]; Rozgłośi ſię rzecż oná dziwna po mieśćie. SkarŻyw 341, 15, 113, 179, 207, 251, 277, 583; CzechEp 336; WerGośc 228; Calep 753b; OrzJan 20; LatHar 263; SkarKaz 417a [2 r.], 580a; KlonFlis Hv; Vacuna nići przędłá baykámi ſię báwiąc, Dziwne rzeczy, y pewne y niepewne práwiąc. KlonWor **v.
»dziwnym sposobem« [szyk 14 : 1] (15): MurzHist C4v; Vczynił też y dwie mákowki á kápitelle [...] a ná kxtałth y podobieńſtwo śieći yłáńcuſſkow ſpołem między ſobą dźiwnym ſpoſobem poplećione [miro opere contextarum]. Leop 3.Reg 7/17; BielKron 285v; GórnDworz Ff5v; Strum G3; CzechRozm [157], 163v; SkarŻyw 574; CzechEp 177; GórnRozm E2, I4; GrabowSet Y2; Ale y źiemiá nie ieſt bez ſwoiéy ozdoby/ Bo y tę Bóg oſzláchćił dźiwnémi ſpoſoby KochFragJan 22; SkarKaz 576b; GosłCast 32.
»dziwną sprawa« = mirabilia opera Vulg, PolAnt [szyk 157 : 19] (176): OpecŻyw 9v; MiechGlab *6; Wtem pſálmie lud wierny wyznawa dziwne ſpráwy boſkie RejPs 172v, 99v, 104, 114, 131v, 137v (23); RejJóz C2, C3v, K6, L8, M8v, N4, O5v, P6v; RejRozm 392; RejKup b4v, C, 13v, o4, x4v; MurzNT 103v; BielKom G; LubPs E3, Lv, R5, Y marg, aa3v, aa5, aa 5v; Przybiegłá druga páni z dziwnemi ſpráwámi/ S pięknemi á nie z náſzey zyemie poſtáwámi. RejWiz 32v, A9, 1v, 2v, 3, 19v (28); RejZwierz A6v, 1, 50, 70; BibRadz Ps 134 arg, 144/5; BielKron 133v, 282v; Prot C2v; RejAp kt, 3 [2 r.], 51 v [3 r.], 52v, 55 (24); Przypátruyże ſie tu ſpráwie dziwney thego Páná ſwoiego RejPos 259v, 32v, 34v, 66v, 114v, 115v (32); BiałKat 333v; GrzegŚm 41; RejZwierc 2v, 3, 3v, 12, 14v (16); KochMon 23; BudNT Apoc 15/3; CzechRozm 52, 178v, 210v [2 r.]; KochPs 69, 140; SkarŻyw 15, 527; BielSen 19; ArtKanc F6v; WujNT Apoc 15/3; GosłCast 26, 69; Maſz wagę/ trety/ łáwy/ dźiwne ſpráwy/ Rozne zábáwy. KlonFlis H2; SzarzRyt Av.
»dziwną sprawą [= umiejętnością, uczynkiem ]« [w tym: za dziwnymi sprawami (1)] (15): ábowiem to ſnadz powinni y nieme zwierzętá y ptacy zá dziwnemi ſpráwámi iego RejPs 217, 125v, 152v; Rozmaicies wſzytki ſtany/ dzywną ſprawą rozdzielił RejJóz C3v; HistAl G3; KromRozm I F4; RejWiz 29, 144v; Blizu miáſtá Kortyny ieſt on zacny Lábirint ktory vdziáłáł Dedalus w kámienney gorze dziwną ſpráwą. BielKron 273v; RejAp B2, AA8v; RejPos 158, 159, 240v, 280.
»dziwny, (a, i) chytry (a. pokryty)« [szyk 6 : 1] (7): Mącz 202d; RejAp 82, 112v, 115; áby ſie ná potym w cżym nie obłądzili/ a iżby ſie zá tym márnym ſwiátem y zá chytremi á dziwnemi wymyſły á wynalaſki iego/ nie vnieſli dáleko od niego. RejPos 187, 116; CzechRozm A3.
»dziwny a dziwny« (4): RejPos 306; A ták dziwnych á dziwnych przypadkow/ niżli ſie dobrze przypátrzyſz figlom dworſkim/ będzie około ciebie. RejZwierc 25v, 50v, 111v.
»dziwny a inakszy« (1): á ſámi ſobie wymyſláli á wynáydowáli dziwne á inákſze y modły/ y poſtháwy/ y poſty/ y vbiory/ y ine dziwne rzecży. RejPos 200v.
»dziwny, (a, i) (żadnym rozumem) nieogarniony (a. niewyrozumiany, a. nierozumny, a. nad rozum ludzki)« [szyk 15 : 2] (17): Dźijs też ieſt ſwięto ducha ſwiętego/ dlá dziwné a nierozumné ſprawy ciala ſyna bożego OpecŻyw 9v; Ktory cżyni wielkie rzecży/ y nie ogárnione/ y dziwne [qui facit magna et incomprehensibilia et mirabilia]/ ktorym niemáſz licżbj. Leop Iob 9/10; RejAp 47v, 51v, 129v [2 r.], 161v marg, 197, Dd4v; RejPos 160v, 252v, 271v, 304v; Iedni kámienie kuią/ drudzy rozlicżne drzewá cieſzą/ wymyſláiąc dziwne á nád rozum ludzki budowánia. RejZwierc 70v, 8v, 11v; WujJud 71v.
»(nie) dziwny a (ani, i) niepodobny« (6): Tákże ini duchowie co thám przy nim trwáią/ Dziwne á niepodobne przyrodzenie máią. RejWiz 119; RejPos 270v [2 r.], 271v, 273; SkarKaz 419b.
»dziwny, (a, i) niesłychany« [szyk 8 : 2] (10): MurzHist Tv; DiarDop 99 [2 r.]; LeovPrzep D; CzechRozm 58v; KochPs 69; Oglądáły ty ocży moię rzecży dziwne/ nigdy nieſłychane/ áni ták dálece ſpodziewáne. SkarŻyw 113, 245; CzechEp 302; Paradoxa - Dziwne a niesłichane rzeczi. Calep 753b.
»dziwny a (i) niewymowny« (2): Dźiwnym á niewymownym kſtałtem/ nie dźieie ſie nie ná świećie mimo wolą Bożą WujJudConf 65; SkarŻyw 583.
»dziwny a niewymyślony (a. nie łudzkiego wymysłu)« (2): RejAp 20; Tám był on koſcioł iego od Sálomoná dźiwnym á nie ludzkiego wymyſłu koſztem zbudowány y ochędożony RejPos 195v.
»dziwny a niewysłowiony« (1): O ſpráwy dźiwné/ á niewyſłowioné/ O myśli w twárdéy nocy zámknioné. KochPs 140.
»niezwyczajny i dziwny« (1): tego dniá ktorego kánonizowan w Liſybonie gdzie ſię rodził ludzie wſzyſcy niezwycżáyne y dziwne weſele zięło SkarŻyw 546.
»dziwny a (i) osobliwy (a. osobny)« [szyk 2 : 2] (4): á ktore [anjoły] też potym ozdobił y oſláchćił/ oſobliwym á dźiwnym mocy y łáſki twoiey dárem. KuczbKat 20; WujJud 263; SkarJedn 258; Obyczay przyzwánia tych Krolow bárzo ieſt oſobny y dźiwny. SkarKaz 517b.
»dziwny a skryty (a. zakryty)« (2): Otoż tu maſz iuż to pewne piſmo zoſtháwione od Ianá ſwiętego thych dziwnych á zákrytych táiemnic Páńſkich RejAp 2v, 54.
»dziwny, (a, i) subtylny« [szyk 2 : 1] (3): Ale ieſliże ieſt duch dziwny á ſubtylny/ Chce też áby y ſługá był z nim nieomylny. RejWiz 115, 147v; LeovPrzep D.
»dziwny, (a, i) tajemny« [szyk 5 : 1] (6): Okrom tego wſzitkiego ieſt iey natura barzo dziwna y taiemna GlabGad I7v; LubPs aa5; LeovPrzep F3; RejAp AA2v; RejPos 303v; RejZwierc 197.
»wielki [= niezmierzony], (a, i) dziwny« = magnus et mirabilis Vulg, PolAnt [szyk 12 : 1] (13): Iezu kthorys vcżynił wielkhie dziwne ziemie [lege: drżenie albo drżenie ziemie] kiedys z martwy wſtał. TarDuch C7; MurzHist I4; BielKron 139; RejAp 127v; BudNT Apoc 15/1, 3; CzechRozm 178v; SkarŻyw 251; KołakSzczęśl Cv; WujNT Apoc 15/1, 3; Lecz ieſt inny wieczny z Oycá rodzay Páná náſzego wielki y dźiwny SkarKaz 484a, 484a marg.
»dziwny a zawikłany« (1): A ták dziwny ſwiát a záwikłány záwżdy ſzumi á hucży około łbow ludzkich RejZwierc 100v.
W charakterystycznych połączeniach: dziwny (-e) chleb, czyn (2), drzewo, narodzenie (13), nawiedzenie (2), nawrocenie (5), objawienie, poczęcie (18), porodzenie, postępek (4), przemienienie, przyście (4), skutek, uczynek, widzenie (3), (w niebo)wstąpienie (4), wybawienie (2), wyjęcie, wyście (2), wyzwolenie, zaczęcie, zjawienie (2), z martwych wstanie, zrządzenie (boże) (4), zwiastowanie; dziwne barzo (3).
»dziwna rzecz« = ostentum, prodigium Mącz; mirabilium Vulg [szyk 8 : 4] (12): Spiewayćie panu bogu pioſnkę nową/ boć dziwne rzecżi ſprawił [quia mirabilia fecit]. WróbŻołt 97/1; Leop Ps 144/5; BibRadz Is 25/1; Mącz 324c, 445c; RejPos 150; Bernat ś. náucża/ iſz nigdy [Józef] oniey złego mniemánia nie miał: ále dla wielkiey vcżćiwośći/ iſz ſię onych rzecży dziwnych przelękł/ vćiekáć od niey chćiał SkarŻyw 243, 527, 528 [2 r.]; GrabowSet K; LatHar 627.
»dziwna sprawa (pańska a. boska, a. boża)« = mirabilia Vulg [szyk 149 : 5] (154): Iſz dziwne ſą ſprawy boze a kazdemu przyſluſſe onich rozumiec. RejPs 159 marg, 114 [2 r.], 137, 137v, 166 marg; RejJóz B6v [2 r.], O7, O7v, O8 [2 r.]; Onić ták dziwne ſpráwy Páńſkye thám widáli/ A w onych głębokoſcyách cudá yego ználi. LubPs Y5, Cv marg, E2v, M3v, P2, R2, R5; RejWiz 87v, 107, 132v, 143v; Leop Iob 38 arg, Ps 74/2, 106/15, 21, 31, Eccli 42/17; Potym towárzyſz moy dźiwował ſie themu żem nigdy nie iadał/ y wſzytkim opowiádał dźiwną ſpráwę Boſką we mnie. BielKron 459v, 2; RejAp 3 [2 r.], 129v, 188; Iáko y tu Ewányeliſtá piſze/ iż zbiegáli ſie do niego/ widząc ony dziwne ſpráwy iego/ á ony dziwy ktore cżynił nád niemocnymi onymi. RejPos 81; Słuchay co Zuzánná [czyniła] będąc wyzwolona przez dziwną ſpráwę s ſądu okrutnego. RejPos 306v, 5 [2 r.], 9 [2 r.], 10, 10v, 16v [4 r.] (98); BiałKat 31; KuczbKat 10; RejZwierc 1, 1v, 9, 125v, 126 (11); CzechRozm 144v, 155; KochPs 12, 36, 129, 132; wiele ſię ziácháło ludzi pogáńſkich do Hieruzálem/ ſłyſząc o dziwnych ſpráwach Páná Iezuſowych/ y wſkrzeſzeniu Lázárzá SkarŻyw 384; GrabowSet H3.
»dziwną sprawą« [w tym: za dziwną sprawą (2)] (12): A dziwną ſpráwą wyzwoliłeś miły pánie lud twoy potomki przełożonych twoich RejPs 113; RejWiz 113v; Dawid będąc ieſzcże niedoroſłkiem/ zá dziwną ſpráwą Páńſką/ zábił Goliaſzá onego RejPos 18v, 34, 56, 132, 140, 305; Iáko ie pothym dziwną ſpráwą przywiodł do obiecáney zięmie. RejZwierc 204, [203]v, 204. SkarJedn A6.
»dziwny a nieczłowieczeński« (1): A tám w tey kráinie ieſzcże byli pogáni/ iedno iż wżdy iuż ſłycháli że ſie coś nowego á bárzo dziwnego w żydoſtwie zyáwiło/ á z dziwnemi a z niecżłowiecżeńſkiemi ſpráwámi. RejPos 204v.
»dziwny a niebieski (a. nieziemski)« (2): RejPos 19v; Tám vmieráiąc práwie/ miał dziwne á niebieſkie náwiedzenie. SkarŻyw 167.
»dziwny a niewymowiony« (1): á iż ieſt od wiekow dziwne á nie wymowione wyście iego RejPos 346.
dziwny w kim (7), w czym (1): Dziwny ieſt pan bog w ſwiętych twoich [Mirabilis deus in sanctis suis] WróbŻołt 67/36 [przekład tego samego tekstu RejPs 131v, SkarŻyw 321, 393, ArtKanc A 13v]; RejPs 131v; BudNT 2.Thess 1/10; SkarŻyw 321, 393; ArtKanc A13v, F19; WujNT 2.Thess 1/10.
W połączeniach szeregowych (6): y názwano będzie imię iego/ Dziwny [admirabilis] Rádny/ Bog/ Mocny/ Oćiec przyfflego wieku/ Kxiążę pokoiu. Leop Is 9/6 [przekład tego samego tekstu] RejPos 15, 33v, 142, 179; LatHar 553.
W charakterystycznych połączeniach: dziwny (-a, -e) Bog (10), brat, hetman, krol (2), krolowa, książę, majestat (13), Mesyjasz, Pan, (13), panienka, panna, patryjarcha, prorok (2), serce, sługa, sprawca (3), syn (boży) (2), szaty, ubior, wymowca, zakonnica; dziwny wielmi.
»dziwny i spaniły« (1): Pan Chriſtus dáleko dźiwnieyſzą y ſpánilſzą ofiárę vſtáwił: odmieniwſzy ofiáry/ á miáſto zábiiánia bydląt/ ſam śiebie ofiárowáć roſkazał. WujJud 149.
W charakterystycznych połączeniach: dziwny (-a, -e) bałwochwalstwo, barwa, biesiada, cecha. chobot (2), czuha, delija, falsrucha, foszki, hanszlak, jedlo, kolet, kroj, kroki, kształt, malowanie, muchry, obercuch, obżarstwo, picie, płaszcz, pojazd, połmisek, pontaliki, postawka, potrawa (4), przezwisko (5), przyprawa, przysma(cze)k (14), pstrociny (3), rzecz (2), sajan, skoki, smak (2), stroj (3), strzępki, szata (4), sznur, sztuka, tkanica, ubior (10), warstat, występek, wzor(ki) (2), złotohław.
W charakterystycznych połączeniach: dziwny(-a, -e, -i) bestyja, ciało, cielec, gadzina, głowa, kulasy, ludzie (3), martauz, maszkara, pokraka, postawa, potwora (stwora) (6), rzecz (2), syn, szarancza.
W połączeniach szeregowych (3): GliczKsiąż G2v; Także gdy wilki/ owce/ lwy/ lámpárty/ y ćielętá miánuie/ nie rozumie też tego/ o źwięrzętách y beſtyiách: ále o ludziách rozmáitych/ y ſrogich y ćichych/ y okrutnych y podłych [...] dziwnych y nie okroconych. CzechRozm 114; áby pod iedynem Páſterzem/ [...] zgodnie y ſpokoynie żyć mogli: obycżáiow ſwych dziwnych/ grubych/ ſproſnych/ bydlęcych/ beſtyálnych/ poprzeſtawſzy. CzechRozm 114.
W charakterystycznych połączeniach: dziwny (4) ludzie, ociec, rodzice, rozbojnik, rzemięśnik, tyran, warchoł (2).
»dziwny a (i) srogi« [szyk 1 : 1] (2): widziſz iáko ieſth ná nim [na morzu] wiele dziwnych á ſrogich rozboynikow RejZwierc [121]v; CzechEp 366.
W charakterystycznych połączeniach: dziwne(-y, -a) błogosławieństwo (11), bogactwo (5), chciwość (4), chytrość, cierpliwość (4), ciężkość, cudność, dar (8), dobroć (3), dobrodziejstwo (17), dobrotliwość (6), doskonałość, dostojność, frasunek (4), gladkość, głębokość (4), hojność, krewkość, krzywda, łaska (17), łaskawość (2), męstwo (2), miłosierdzie (18), miłość (11), moc (69), mocarz (5), mocność (2), możność (42), niebezpieczeństwo (9), nienawiść (2), niesprawiedliwość (3), nieszczęście, niezgoda (3), obfitość (4), obrona (6), odmiana (5), odmienność (5), omylność (9), opatrzność (26), opieka (8), piękność (4), pilność (2), pocieciecha (11), poczciwość (3), pokora (2), pokusa (3), pomoc (7), pomsta (9), poruszenie (2), porządek (3), posłuszeństwo, praca, prędkość (2), prześladowanie (4), przewrotność (4), pycha, radość (13), ratunk, robota, rozkosz (43), rozmnożenie (2), rozpacz (2), rozpusta, rozpustność (3), rozum (5), siła (2), słodkość (2), sprawiedliwość (5), sprosność, srogość (7), stałość (3), strach (7), subtylność (2), szczęście (3), szczodrobliwość, szemranie, szkoda, śmiałość, śpiewanie, światłość (10), świątość (2), trudność (10), trwoga (7), uciecha, udręczenie, umiejętność, umiłowanie, wdzięczność (3), wesele (3), wiara (5), wielkość (3), wielmożność (24), wlosność (6), wysokość (3), zacność, zbrodnia, zbytek, zdrada (3), zgoda (3), złość (6).
»dziwny a dziwny« (3): żaden rozum ſié tákiey ſprawie iego widziwowáć nie może/ widząc dziwne a dziwne piękności á roſkoſzy iego. RejPos 341, 222; Y dla tego iednaćie ſię poſpolicie o dźiwne/ á dźiwne zbrodnie GórnRozm Kv.
»dziwny i niedościgniony« (1): tedyby nie byłá wielką miłość iego przećiw nam/ dziwna y nie dośćigniona CzechRozm 58v.
»dziwny a nieprzypatrzony« (1): dodawa im [Pan] Duchá ſwego ſwiętego/ iż ſie wżdy ácż s ſtráchem pokuſzáią mowić álbo piſáć o tey dziwney a nieprzypátrzoney wielmożnośći iego, RejAp AA3v.
»dziwny a niepospolity« (2): Też ziarnka Piwonijey piętnaſcie: ſtarte na proch á zwinem pite po ranu/ maią dziwną á nie poſpolitą włoſnoſć naprzeciw s. Walentego niemoczy. FalZioł V 76, V 89v.
»dziwny a (i) niesłychany« (4): Abowiem [magnes] ma dziwną j nieſlychaną mocz: żelazo k ſobie ciągnąć. FalZioł IV 55c; RejPos 248; GórnRozm H3v; PaprUp 14.
»dziwny a (i) niewymow(io)ny« (6): Też takieſz drijakiew/ y takieſz Metridatum: ſą dziwney á niewymowney pomoczy naprzeciw morowemu powietrzu FalZioł V 73v; RejAp 189; RejPos 278; BiałKat 156; GrzegŚm 54; WujNT 102.
»wielki a (i) dziwny« [szyk 10: 3] (13): OpecŻyw 11v; LubPs T4v; BibRadz II 59c marg; iáwnie wiedzą iáko ſą powinni miłowáć Páná Bogá ſwego/ zá ty hoyne á rozlicżne dobrodzieyſtwá iego/ ktore vſtáwicżnie biorą z oney wielkiey á dziwney dobrotliwośći iego. RejPos 209v, 177v, 325; Gánimy iáwny on błąd wielki á dziwny/ ktory Mniſzy wymyślili WujJudConf 221v; Owſzem woleli wielkie y dźiwne trudnośći y niebeſpiecżeńſtwo zdrowia podiąc CzechRozm 252; SkarJedn 313; O wielga á dziwná powolnośći/ y ſlepe poſłuſzeńſtwo/ iakoś ty ieſt pierwſzym kámieniem budowánia Chryftuſowego SkarŻyw 26, 238, 557; GórnRozm D4v.
Synonimy: 1. cudowny, inakszy, niedościgniony, nieogarniony, niepodobny, niepospolity, niesłychany, niewymowny, niewymyślony, niewyrozumiany, niewysłowiony, niezwyczajny, odmienny, osobliwy, osobny, rozmaity, rzadki, skryty, subtylny, tajemny, zakryty, zawikłany; 2. cudowny, niebieski, nieczłowieczeński, niewymowiony, nieziemski, przeciwprzyrodzony, rzadki; 3. nieprzypatrzony, niewyrozumiany, spaniły, wielki; 4. wymyślny; 5. a. niewidany, potworny, szkarady, szpatny; b. nieokrocony, okrutny, podły, popędliwy, srogi, szalony; α. dziwak, fantastyk, posępny, szkodliwy, zły.
Cf DZIWNOSTRASZNY, NIEDZIWNY, PRZEDZIWNY
SB