NIEOKROCONY (8) part praet pass pf
W pisowni łącznej (6), w rozłącznej (2).
e oraz pierwsze i trzecie o jasne, drugie o pochylone.
Fleksja
sg |
m | N | nieokrócony |
f | N | nieokróconå |
n | N | nieokrócon(e) |
A | nieokrócon(e)go |
A | nieokróconą |
A | nieokrócon(e) |
sg m N nieokrócony (2). ◊ A nieokrócon(e)go (1). ◊ f N nieokróconå (1). ◊ A nieokróconą (1). ◊ n N nieokrócon(e) (1). ◊ A nieokrócon(e) (1). ◊ pl G nieokróconych (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVII w. s.v. okrotny.
I.
W funkcji właściwej: Nie oswojony, dziki, nie obłaskawiony (o zwierzęciu);
perversus PolAnt; ferox, immansuetus, indomabilis, indomitus, intractabilis, intractatus Cn (4):
[Ucieszna lutni] Tobie vſtąpił ſtróż nieokrócony Piekielnéy brony Cerber KochPieś 49.
W porównaniach (2): Izráel ſthał ſię odpornym iáko iáłowicá nie okrocona BibRadz Os 4/16; RejAp 141.
Szereg: »srogi a nieokrocony« (1): widział ią [bestyję nieczystą] w wielkich roſpuſtnoſciach á we wſzech ſwowolnoſciach iákoby iákie źwirzę ſrogie á nieokrocżone ná puſzcży. RejAp 141.
Przen: O morzu (1): Pan BOG Neptuná nieokroconego Pobudza z gruntów ſwych wywroconego. KlonFlis B3v.
II.
W funkcji przymiotnika: Niepohamowany, gwałtowny, nie uznający władzy ani rygorów (o człowieku i cechach jego charakteru) (4):
Tákże gdy wilki/ [...] lámpárty/ y ćielętá miánuie/ nie rozumie też tego/ o źwięrzętách y beſtyiách: ále o ludziách rozmáitych/ [...] dziwnych y nie okroconych. CzechRozm 114;
CzechEp 8;
[Jeśli ktokolwiek pragnie ojczyzny ojcem być nazwany] Niech obieźdźić ſwą wolą śmié nieokróconą KochPieś 2.
Szereg: »dziki a nieokrocony« (1): iákie záiątrzenie ieſt w thych ludziech/ iáki iad/ iáka byſtrość/ iáko dziki á nieokrocony vmyſł SarnUzn H6.
Synonimy: I. dziki, nieogłaskany, nieokrotły, nieotargany, nieuchodzony, nieugłaskany, nieuskromiony, nieuśmierzony; II. dziki, okrutny, srogi.
Cf NIEOKROTŁY, NIEOKROTNY, OKROCONY
AŻ