« Poprzednie hasło: [NIEZWYCZAJNOŚĆ] | Następne hasło: NIEZWYCZAJONY » |
NIEZWYCZAJNY (87) ai
W pisowni łącznej (72), w rozlącznej (15); -z- (86), -ź- (1); -cz- (86), -c- (1).
e oraz a jasne.
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | niezwyczajny | f | N | niezwyczajnå | n | N | niezwyczajn(e) |
G | niezwyczajnégo | G | niezwyczajn(e)j | G | niezwyczajnégo | |||
D | D | D | niezwyczajn(e)mu | |||||
A | niezwyczajny, niezwyczajn(e)go | A | niezwyczajną | A | niezwyczajné | |||
I | niezwyczajnym | I | niezwyczajną | I | niezwyczajnym |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | niezwyczajni |
subst | niezwyczajné | |
G | niezwyczajnych | |
D | niezwyczajnym | |
A | subst | niezwyczajné |
I | m | niezwyczajnymi, niezwyczajn(e)mi |
f | niezwyczajnémi, niezwyczajnymi | |
n | niezwyczajnémi, niezwyczajnymi | |
L | niezwyczajnych |
sg m N niezwyczajny (6). ◊ G niezwyczajnégo (1). ◊ A niezwyczajny (2), niezwyczajn(e)go (1). ◊ I niezwyczajnym (3). ◊ f N niezwyczajnå (8). ◊ G niezwyczajn(e)j (2). ◊ A niezwyczajną (8). ◊ I niezwyczajną (2). ◊ n N niezwyczajn(e) (3). ◊ G niezwyczajnégo (7); -égo (1), -(e)go (6). ◊ D niezwyczajn(e)mu (1). ◊ A niezwyczajné (3); -é (2), -(e) (1). ◊ I niezwyczajnym (3). ◊ pl N m pers niezwyczajni (1). subst niezwyczajné (6); -é (3), -(e) (3). ◊ G niezwyczajnych (8). ◊ D niezwyczajnym (2). ◊ A subst niezwyczajné (13); -é (5), -(e) (8). ◊ I m niezwyczajnymi (1) KrowObr, niezwyczajn(e)mi (1) SkarKaz. f niezwyczajnémi (1) JanNKar, niezwyczajnymi (1) StryjKron. n niezwyczajnémi (1) SarnStat, niezwyczajnymi (1) KrowObr. ◊ L niezwyczajnych (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI i XVIII w.
- 1. Nie taki jak zwykle, inny niż zazwyczaj, taki, od którego się odwykło, w większym stopniu, niecodzienny (43)
- 2. Budzący uczucie zdziwienia, niezwykły, zadziwiający, nadzwyczajny (25)
- 3. Taki, który się nie przyzwyczaił, który nie zwykł czegoś czynić, niewyćwiczony
(7)
- W przen (1)
- a. W funkcji rzeczownika (1)
- 4. Nieznany (10)
- 5. Niewychowany, nieobyty (2)
niezwyczajny komu (1): Náyduyą ſye y przypowyeſci/ y mowy/ á ſtoſowánya ſlow nyezwyczáyne náſſym yęzykom y poſpolitemu vżywányu. KromRozm II n4v.
W połączeniu szeregowym (1): A ieſliby téż kto inſzym iákim niezwyczáynym/ álbo oſobnym obyczáiem/ y formą rzeczy rzemieſłnicze mieć chćiał/ té ták zápłáći/ iáko ſie z rzemieſłnikiem będźie mógł zgodźić y ſtárgowáć. SarnStat 270.
W charakterystycznych połączeniach: niezwyczajna(-e, -y) chęć, cło, czas, datek, droga (3), imię, klątwa, liczba, miejsce (2), myto, obrona, obyczaj (3), picie, potrawa (2), powódź, przysięga, spanie (2), święto, teskność, wyciąganie, zamykanie, zapłata, złorzeczenie.
Połączenie: »tak niezwyczajny« (1): nie náyduiem áby ſię zwał Piotr świety vniuerſalis Apoſtolus [...] y żaden z iego potomkow tym ſię imieniem ták niezwycżáynym zwáć nie przyzwolił. SkarJedn 246.
»niezwyczajna woda« = potop (1): Włożę ná niebo znákomitą pręgę/ Którą gdy vyźrzę/ wſpómnię ná przyśięgę/ Ze mam hámowáć niezwyczáyną wodę KochPieś 33.
»wszeteczeństwo niezwyczajne« = stosunki homoseksualne (1): Poznał Lot iż Sodomczycy chćieli wźiąć gośćie iego ku wſzeteczeńſtwu niezwyczáynemu. BibRadz I 10b marg.
»nowy i (a) niezwyczajny« = novus et inconsuetus JanStat (3): gotowál ſie pán Iezus nowym a niezwycżaynym obycżaiem do Ieruzalem. OpecŻyw 70v; Zá tą tedy potrzebą vſtáwiamy: áby ná kożdych mieyſcách nowé y niezwyczáyné Mytá y Targowé przez Stároſty/ y inné ná Doſtoieńſtwách y Vrzędźiéch náſzych będącé [...] nie wyćiągano. SarnStat 929, 1122.
»niezwyczajny i nad prawo« (1): Dwie P. Bog ma drodze do ſpraw ſwoich: iednę práwá iákoby poſpolitego: á drugą niezwyczáyną y nád prawo SkarKaz 578a.
niezwyczajny komu (1): iż ſkoro co nowego á ludźiom niezwycżáynego powiedźieli/ tedy záraz piſmo ś. przytocżyli CzechEp 140.
W przeciwstawieniu: »zwyczajny ... niezwyczajny« (1): álbo też zwyczáynych ſwyątoſci nyezwyczáyne vżywánye ſobye wynáyduyą KromRozm III Fv.
»nowy a (i) niezwyczajny« (7): poddane [...] prziczyska y przipandza zeby nową a nyeſzwyczayną vyarą trzymały anyevedlug stharadawna a koſcziola szwianthego Rzimſkiego LibLeg 7/69; KromRozm I N2v; KromRozm II av; KromRozm III Fv; CzechEp 140; Wydáwáć bowiém rzeczy nowé y niezwyczáyné/ niebeſpieczno JanNKar A4, A3v.
»osobny i niezwyczajny« (1): Nie iżby káżdy Chrześćijánin [...] miał być nátychmiaſt obdárzon oſobną iákąś y niezwyczáyną náuką ná dyſputowánie WujNT 248.
»straszny a niezwyczajny« (1): Pan tákowe ſtráſzne á niezwyczáyne przykłády dopuſzcza w kośćiele ſwoiem / áby drugie nápotym oſtrożne á vpokarzáiące ſię vczynił, BibRadz I 21a marg.
niezwyczajny ku czemu (1): A gdy przyſzło ná ieden vff Polſki źle ſprawny y niezwycżáyny ku bitwie/ zlękſzy ſie pocżęli pierzcháć BielKron 391v.
W połączeniach szeregowych (2): wſzák wiećie obycżay thego ludu/ iż ieſt/ gnuśny/ mdły/ boiáźliwy/ oſpáły/ proznuiący/ niezwycżáyny/ roſkoſzom wcżeſnośći przywykły BielKron 255; BielSpr 25v.
niezwyczajny u kogo (1): ieſli ábo tá rzecż [wstawiennictwo u Boga] v Zydow nie zwycżáyna byłá/ álbo ſię tákimi poſtępkámi/ cżeśc y chwałá od Bogá ná ſtworzenie przenośiłá. LatHar 328.
niezwyczajny komu, czemu (7): y ſłow podcżás iákichći niezwycżáynych mnogim vżywano CzechRozm 127v; miáłá być náuką nową/ á ludźiom wiernym nie zwycżáyną CzechRozm 253; Gdyż w nim [fundamencie wiary] ieſt mowá Athánázyuſzowi y cżáſom onym niezwycżáyna. CzechEp 226; ActReg 148. Cf »Pismu Św. niezwyczajny«.
»przedtym niezwyczajny« (2): CzechRozm 186v; nuż mory/ głody/ pożogi [...] y plagi przed tym niezwycżáyne/ ktorym końcá niemáſz. PowodPr 24.
Synonimy: 1. inakszy, osobny; 2. cudowny, dziwny, nieogarniony, niepodobny, niepospolity, nieprosty, niesłychany, niewymowny, niewymyślony, niewysłowiony, odmienny, osobliwy, osobny, rzadki; 3. nienałożony, nieprzyłożony, nieprzywykły, niewyćwiczony; 4. niewidany, niewidny, nieznany, nowy; 5. dziki, głupi, nieobjeżdżony, nieobyczajny, nieprzystojny, nietrafny, nieuczony, nieumiejętny, niewstydliwy, niewyczosany, niewypolerowany, nikczemny, prosty, sprosny, surowy.
Cf NIEZWYCZNY, NIEZWYKŁY, ZWYCZAJNY
JB