« Poprzednie hasło: [NIEUCZONOŚĆ] | Następne hasło: NIEUCZOSANIEC » |
NIEUCZONY (53) part praet pass impf
W pisowni łącznej (45), w rozłącznej (8).
e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w nie- oraz uczony).
comp nieuczeńszy (1).
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | N | nieuczony, nieuczeńszy | n | N | nieuczon(e) |
G | nieuczon(e)go | G | |||
D | nieuczon(e)mu | D | |||
A | nieuczon(e)go | A | |||
I | nieuczonym | I |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | nieuczeni |
G | nieuczonych | |
D | nieuczonym | |
A | m pers | nieuczon(e) |
I | m | nieuczonymi |
L | nieuczonych |
sg m N nieuczony, nieuczeńszy (20). ◊ G nieuczon(e)go (1). ◊ D nieuczon(e)mu (2). ◊ A nieuczon(e)go (1). ◊ I nieuczonym (3). ◊ n N nieuczon(e) (1). ◊ pl N m pers nieuczeni (8). ◊ G nieuczonych (5). ◊ D nieuczonym (3). ◊ A m pers nieuczon(e) (4). ◊ I m nieuczonymi (2). ◊ L nieuczonych (3).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVIII w.
W połączeniach szeregowych (2): KrowObr 124v; Ale poſpolſtwo nieucżone/ głupie á niepotężne [vulgus imperitum et imbelle]/ łácno może być przypędzone ku znoſzeniu wſzytkiego. ModrzBaz 97v.
W przeciwstawieniu: »nieuczony ... uczony« (3): Apelluie tedy [Luter] od nieucżonego Papieżá do lepiey vcżonego papieżá. BielKron 194; iż ia cżłowiekiem będąc nieucżonym/ ważyłem ſię z cżłowiekiem wedle świátá zacnym/ y vcżonym potkáć. NiemObr 6; WujNT 47.
»nieuczony a niestateczny« (1): obácz/ że to ieſt właſna nieucżonych á nieſtátecznych ludzi [...] pſowáć nie tylko piſmá trudne/ ále y inſze łácne WujNT 814.
»nieuczony i nieumiejętny« (1): A Haeretykowie lepák/ ktorzy im ſą nieuczeńſzy y nieumieiętnieyſzy/ tym ſię zá vczeńſze y w piſmie biegleyſze máią WujNT 47.
»prosty i (a) nieuczony« (2): KrowObr 114v; IŻ ten proſty wykład ſłow Páńſkich/ od proſtych też á nie vcżonych ludzi ieſt vcżynion RejPos 156.
W przeciwstawieniach: »uczony (4), doktor ... nieuczony« [w tym: uczony i doktor (1)] (5): Cżim ſie dzieli vcżony od nieucżonych, odpowiedział, iako żywy od martwych. BielŻyw 89, 10, 58; Dziwna rzeká piſmo S. [...] iſz w niey báránek/ to ieſt proſty y nieucżony/ brodzić: y wielbłąd w niey to ieſt vcżony y Doktor pływać/ y zátopić ſię (pyſzny Heretyk) może. SkarŻyw 47.
»nieuczony i (a) niestateczny (a. niestały, a. nieustawiczny, a. niestatek)« [szyk 6:1] (7): Bo y Pyotr tylko o nyeuczonych á nyeſtałych piſſe/ iż ye [Pismo św.] nákrzywyáyą. KromRozm II o4v; czemuż Pyotr tylko o nyeuczonych á nyeuſtáwicznych piſſe/ iż piſmá nákrzywyáyą? KromRozm II p2, o2; rzecży trudne ku wyrozumieniu/ Quae indocti et inſtabiles deprauant, ktore [...] neucżeni [!] niektorzy y nie ſtali w ſtátku/ wywrácáią SarnUzn Gv; niektore (rzecży) trudne rozumowi/ ktore nie vcżeni y nieſtátecżni [indocti et instabiles] kręcą BudNT 2.Petr 3/16; WujNT 518; ieſt wiele rzeczy trudnych/ ktore nieſtátkowie y nievczeni pſuią SkarKaz 81a.
»prosty (a. prostak) a (i) nieuczony« (5): RejZwierz A2v; ſurgunt indocti et rapiunt coelum [...] powſtáią prośći á nieucżeni do nieba ſięgáią/ á my z náſzymi náukámi lećimy w przepáśći. BielKron 160v; Tedy mi ſie z tey przycżyny zdáło/ ácż proſtakowi á nieucżonemu/ przypátruiąc ſie ſpráwam á obycżáiom ludzkim/ [.,,] áby ſie też wżdy co o tym nápiſáło RejZwierc A3; SkarŻyw 47; SkarKazSej 700a.
»(i, tak) uczony i (jako i) nieuczony« (4): MurzNT 51; Y rzućili loſy porządki ſwemi zá rowno thák więcżſſy iáko mnieyſſy/ vcżony poſpolu y nieucżony [doctus pariter et indoctus]. Leop 1.Par 25/8; BielKron 79v; Ale przez te malutkie rozumiey pokorne/ ták uczone iako y nieucżone. WujNT 47. [Ponadto w przeciwstawieniach 4 r.]
cum inf (1): wnet iáko pierzchać nieucżony Lew/ od mnogiey zgráiey będąc oſkoczony/ Y od tyśiąc łowcow z gotowemi łuki/ Blizſze zágubiwſzy/ drugie ſtráſzy huki. SzarzRyt C2.
Synonimy. I. niebiegły, niećwiczony, nierozumny, nieumiały, nieumiejętny, prosty; a. prostak; II. nieprzywykły; a. bujny, dziki, nieugłaskany, nieujeżdżony, nieukrocony, nieuśmierzony, niezuczony.
KK