[zaloguj się]
[pdf]

NIEPRZYWYKŁY (8) part praet aet

W pisowni łącznej (6), w rozłącznej (2).

e jasne.

Fleksja
sg
mNnieprzywykły fN nNnieprzywykł(e)
I Inieprzywykłą I
pl
N m pers nieprzywykli
G nieprzywykłych

sg m N nieprzywykły (2). ◊ f I nieprzywykłą (1). ◊ n N nieprzywykł(e) (1). ◊ pl N m pers nieprzywykli (3). ◊ G nieprzywykłych (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.

1. Który nie ma czegoś w zwyczaju, w nawyku; insuetus Calep, Cn; insolens, insolitus Cn (7): Insuetus – Nie prziwikłi. Calep 546b.

nieprzywykły komu, czemu (5): BielSpr 2, 25v, 65v; Iáko po ſtárym páſterzu liſzy ſię więc rádo Ośieroćiáłe/ nowemu nieprzywykłe ſtádo. KlonŻal B3; GórnRozm M.

nieprzywykły ku czemu (1): Kon [!] ktory ma gęſtą śierść ná nogach á zroſła ieſt nád koſtkámi/ ten może dobrze prácowáć/ ále ku bieganiu nieprzywykły. SienLek 187.

W połączeniach szeregowych (2): BielSpr 25v; Teraz gdyby woyſko ták wielkie/ ludźi nieprżywykłych woiowániu/ y nędzy/ nieumieiętnych/ nie ćwiczonych/ nie vbránych y po więtſzey częśći vbogich miáło iść prżez Koronę/ wniweczby ią obroćiło GórnRozm M.

2. W funkcji biernej: Którego ktoś nie ma w zwyczaju [komu] (1): gdy ſie Niemcy ruſniczną ſtrzełbą ieſzcze Litwie nieprzywykłą/ mężnie bronili/ y wiele Gediminowi ludu pobili StryjKron 410.

Synonimy: 1., 2. nienałożony, nieprzyłożony, nieuczony, niezwyczajny.

Cf NIEPRZYWYCZAJONY, PRZYWYKŁY

AK