[zaloguj się]
[pdf]

NIEUMIAŁY (4) part praet act

e prawdopodobnie jasne (tak w nie-); a jasne.

Fleksja
sg
mNnieumiały
Gnieumiał(e)go
pl
G nieumiałych

sg m N nieumiały (2). ◊ G nieumiał(e)go (1). ◊ pl G nieumiałych (1).

St stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. umiały.

W funkcji imiesłowu teraźniejszego: Nie umiejący, nie wiedzący; niewykształcony (4): [pytali Chilona] Czo ieſt ſzcżęſcie rzekł nieumiały lekarz, wiele ich za prawdę myla. BielŻyw 10.

nieumiały czego (1): co ſie tycże tego proſtego zebránego ludu piſmá nieumiáłego/ ſrodze máią być vpomináni/ áby nád wolą ſwych przełożonych nic niepocżynáli burzliwie BielKron 203.

a. W funkcji rzeczownika (2): Podźcie ku mnie [ku Mądrości] proſtacy/ káżdy nieumiáły/ Opuśćcie iuż dzyećińſtwá/ wſzytki ſzalonośći BielKom B6.

W połączeniu szeregowym (1): Waruy ſie towarzyſtwa złego, zazdroſciwego roſpuſtnego, igracżow, vrągacżow, gniewliwych á nieumiałych. BielŻyw 96.

Synonim: niebiegły.

Cf NIEUMIEJĘTNY, UMIAŁY

KK