« Poprzednie hasło: NIEROZUMNIE | Następne hasło: [NIEROZWARZONY] » |
NIEROZUMNY (65) ai
W pisowni łącznej (56), w rozłącznej (9).
comp nierozumni(e)jszy (1).
e oraz o jasne.
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | nierozumny | f | N | nierozumnå | n | N | nierozumn(e) |
G | nierozumn(e)go | G | nierozumné | G | nierozumn(e)go | |||
D | nierozumn(e)mu | D | nierozumn(e)j | D | nierozumn(e)mu | |||
A | nierozumny | A | A | nierozumn(e) | ||||
I | nierozum | I | I | nierozumnym | ||||
V | nierozumny | V | V | nierozumn(e) |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | nierozumni, nierozumni(e)jszy |
subst | nierozumn(e) | |
G | nierozumnych | |
D | nierozumnym | |
A | subst | nierozumn(e) |
I | m | nierozumnymi |
V | m pers | nierozumni |
sg m N nierozumny (16). ◊ G nierozumn(e)go (1). ◊ D nierozumn(e)mu (3). ◊ A nierozumny (1). ◊ I nierozum (4). ◊ V nierozumny (1). ◊ f N nierozumnå (1). ◊ G nierozumné (1). ◊ D nierozumn(e)j (2). ◊ n N nierozumn(e) (4). ◊ G nierozumn(e)go (1). ◊ D nierozumn(e)mu (2). ◊ A nierozumn(e) (1). ◊ I nierozumnym (1). ◊ V nierozumn(e) (1). ◊ pl N m pers nierozumni, nierozumni(e)jszy (2). ◊ subst nierozumn(e) (4). ◊ G nierozumnych (5). ◊ D nierozumnym (2). ◊ A subst nierozumn(e) (9). ◊ I m nierozumnymi (2). ◊ V m pers nierozumni (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde bez cytatu s.v. rozumny.
W połączeniach szeregowych (6): Inscitus, Nietráfny/ nievmieyętny nieforemny/ gruby/ nierozumny/ głupi. Mącz 372d, 300b, 328b, 347c, 420a; ale [rana] ná vmyśle nie widoma/ bo człowiek nie rozumny/ pyſzny/ łákomy/ ná krżywdę chćiwy/ rownie ieft iáko pijány GórnRozm H3.
W przeciwstawieniu: »nierozumny ... rozumiejący« (1) : A przetoż nie bądźćie nierozumnymi: ále rozumieiącymi [nolite fieri imprudentes sed intelligentes] która ieſt wola Boża WujNT Eph 5/17.
W porównaniu (1): Ządánie pomſti ná złe náucżiciele/ kthorzy ſą iáko nierozumne bydło LubPs P6 marg.
»nierozumne bydło, bydlę« [szyk 2:2] (3:1): BielKom D6; LubPs P6 marg; inter hominem et beluam hoc maxime interest, Miedzy człowiekiem y beſtią á bydlęćiem nierozumnym tá nawiętſza róznoć yeft. Mącz 430a; WerGośc 241.
»dziecię, dziatki nierozumne« [szyk 3:1] (4): KromRozm I Mv; Krzćili też dźyatki nyerozumne/ á ktore yeſſcze wyerzyć nyemogły KromRozm II x2; WujJud 178; SkarKaz 157a.
»nierozumne rzeczy« [szyk 4:4] (2): Niechac ſię ci wſtydzą ktorzy chrcą y ſwięczą dzwony y yne rzeczy nierozumne/ krom człowieka SeklKat V2; KlonŻal C3.
»nierozumne stworzenie« [szyk 3:1] (4): á właſniebyś miał wzyąć ná przykład ono nierozumne ſtworzenie Boże/ Bocianá ptaká nicżemnego LubPs A4v; SkarŻyw 76; Stworzenia záś nie rozumne [...] Też po ſobie pokázuią Iż ſię ſtąd nie co ráduią. Drzewá ſwoimi pączkámi MWilkHist A3v; WujNT 374.
»zwi(e)rzę nierozumne« [szyk 2:1] (3): BielŻyw 46; LubPs N2v; Zły cżłowiecże/ zwierzętá nierozumne [...] oddáłi [!] iemu [Gwidonowi] dobrodzieyſtwo iego/ á tyś mu zá to oddał złość. HistRzym 68v.
»niemy a (i) nierozumny« (3): KrowObr 200; Nád tho ieſzcże przykłádow cnot/ świątobliwośći/ miłośći Bożey/ y męcżeńſtwá z rzecży niemych á nierozumnych/ choćia żywych/ mieć niemożemy. WujJud 50; SkarŻyw 56.
»nierozumny i sprosny« (1): mowię/ że pijánice ſą nád beſtye dáleko nierozumnieyſzy y ſproſnieyſzy. WerGośc 241.
»nierozumny rozum« (1): Iaćiem/ poprawdźie/ o włos nieſzwánkował: Móy nierozumny rozum to ſpráwował. KochPs 107.
»gruby, nierozumny« (1): Gotticum, Gruby/ Nierozumny dofćyṕ. Mącz 147c.
»sprosny a nierozumny« (1): SkarKaz 417a cf »nierozumne głupstwo«.
nierozumny komu (1): a coſs to za ć bęndzie/ gdy miaſto ćemv/ poloſchys/ czemu? reſolwvyſche iedno to/ bęndzie nieme ſlowo nierozumne takie/ cſdemu: glupie to ſłowo ieſt przeto nygdi po c. nietrzeba klaſc z. JanNKarOrz F3v.
Synonimy: 1., 2. bezhumny, bezrozumny, błazeński, błaźniwy, dziki, głuchy, głupi, gruby, nadęty, niebaczny, niemądry, nieobaczny, nieopatrzny, niepoważny, nierozmyślny, nieroztropny, nietrafny, nieuczony, nieumiejętny, prosty, sprosny, szalony, tępy, zapamiętały; 3. niezrozumiany.
Cf BEZROZUMNY, NIEROZUMIANY, PRZEZROZUMNY, ROZUMNY
JB