NIEBACZNY (80) ai
W pisowni łącznej (75), w rozłącznej (5).
e jasne; -a- (69), -å- (2); -å- PowodPr; -a- : -å- SkarJedn (1:1).
comp niebaczni(e)jszy (1).
Fleksja
sg |
m | N | niebaczny |
f | N | niebacznå |
n | N | niebaczn(e) |
G | niebaczn(e)go |
G | |
G | niebaczn(e)go |
D | |
D | niebaczn(e)j |
D | |
A | niebaczn(e)go, niebaczny |
A | niebaczną |
A | |
I | niebacznym |
I | niebaczną |
I | |
L | niebacznym |
L | |
L | niebacznym |
V | niebaczny |
V | niebacznå |
V | |
pl |
N |
m pers |
niebaczni |
subst |
niebaczn(e) |
G |
niebacznych |
D |
niebacznym |
A |
m pers |
niebacznych |
subst |
niebaczn(e) |
I |
m |
niebaczniejszymi |
n |
niebacznymi |
V |
m pers |
niebaczni |
sg m N niebaczny (33). ◊ G niebaczn(e)go (3). ◊ A niebaczn(e)go (3), niebaczny (1). ◊ I niebacznym (2). ◊ L niebacznym (1). ◊ V niebaczny (1). ◊ f N niebacznå (3). ◊ D niebaczn(e)j (1). ◊ A niebaczną (1). ◊ I niebaczną (1). ◊ V niebacznå (3). ◊ n N niebaczn(e) (3). ◊ G niebaczn(e)go (1). ◊ L niebacznym (1). ◊ pl N m pers niebaczni (11). subst niebaczn(e) (1). ◊ G niebacznych (3). ◊ D niebacznym (2). ◊ A m pers niebacznych (1) CzechEp. subst niebaczn(e) (1). ◊ I m niebaczniejszymi (1). n niebacznymi (1). ◊ V m pers niebaczni (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w. s.v. baczny.
1.
Nierozważny, nie zdający sobie sprawy ze złych skutków swego postępowania;
imprudens Mącz, Modrz, Calag, Cn; crassus, demens, inconsultus, inconsiderans, indiseretus Mącz; inconsideratus Calep; parum prudens Cn (38):
SeklKat S4v;
DiarDop 107 [2 r.];
Niebácżny lud Krześćiáńſki ſámi ſwoiey krwie prágną. BielKron 246v,
254,
318v;
Cogitatione nulla homo, Niebáczny człowiek Mącz 59b,
63d,
64a,
168d,
328b;
HistLan D2;
RejZwierc 232v;
Muſić ſie pohámowáć zuchwaleć nie bátzny/ Batząc gdy iuż wyſtępny nie vydźie bes kaźni. WierKróc B2v;
ModrzBaz 30;
niebácżny Ceſarz Olexy pierwſzy [...] przechodu Chrześćiánom Láćinſkiego kośćiołá do ziemie S. bronił SkarJedn 254;
Calag 538b;
KochPs 108;
PaprUp D3;
Calep 522b;
Y ktoż by tak niebácżnym práwie názbyt być miał. Ktoryby Chryſtuſowym ſłowom wierzyć niechćiał. KołakSzczęśl B2v;
GrabPospR Nav;
Wieſz moy przyiacielu Iákiem miał o tym ſynu niebácżnym ſtáránie CiekPotr 10;
GosłCast 48;
SzarzRyt A2.
niebaczny w czym (1): wſzyſcy ſię z Greków śmieią/ iż wtym ták niebácżni ſą/ á nie widzą/ iſz ieſli tego pochodzenia Duchá S. y od Syná przą/ vłomek wielki cżynią wyznánią [!] Bogá w Troycy iedynego. SkarJedn 287.
W charakterystycznych połączeniach: niebaczny(-i, -a) cesarz, czł(owi)ek (3), lud, ludzie (4), narod, pani, syn, zuchwalec.
Szereg: »głupi a niebaczny« (1): Cżemuſcie ták głupi á niebácżni/ iż Kalkáſowi dacie tákimi ſwiątościámi ná mieyſcu boſkim ſzáfowáć BielKron 60.
W przen (1): To iuż tám nie rozum rządzi ále ſmyſł niebácżny. RejZwierc 80v.
α. W funkcji rzeczownika (3): wyrwie ón piſmo/ ácz fáłſzywie rozumiáné/ á wſzákóż iednák ku prawdźie v niebácznych podobné OrzQuin Aa2; Ieſteſmy tedy dźiećmi y niebácżnymi/ ná błażeńſkie śie mowy y ná prozne ſpráwy vdawamy KuczbKat 395; CzechEp 35.
a.
Będący skutkiem nierozwagi (8):
GroicPorz v3v;
KochZuz A2v;
STephan ſzoſty/ Papież/ [...] ktory z gniewu niebácżnego wizytki vſtáwy [...] Formozá Papieżá pokáźił BielKron 172v;
Oddal od śiebie niezmierny á niebácżny ſmutek Iudaſzow SkarŻyw 168,
369;
czego Bóg rzeczypoſpolitéy ku iéy napráwie vżyczyć raczył/ tego ón ſwym niebácznym poſtępkiem ku iéy ſkáźie vżywa. KochWr 25.
Szeregi: »bystry i niebaczny« (
1):
Tákowe byſtre y niebácżne Xiędza Powodowſkiego przećiwko nam wynieśienie/ máłoby nas obeſzło NiemObr 4.
»niebaczny a niemądry« (1): nierozumieſzli/ włoż rękę ná vſtá twoie/ by ćie niepodchwycono w słowie nie bácżnym á nie mądrym [in verbo indisciplinato] Leop Eccli 5/14.
2.
Głupi; tępy, niewrażliwy, ociężały umysłowo;
crassus, demens, pinguis, plumbeus Mącz (9):
Lapidem etiam hominem dicimus, Niemy/ niebáczny. Mącz 184a;
Obesae naris homo, proſtak/ niebáczny/ niedowćipny człowiek. Mącz 241a;
Pinguis, [...] Metaphorice, Nierozumny/ grubego rozumu/ niebáczny/ leniwy. Mącz 300b,
67b,
216b,
306c.
W połączeniach szeregowych (3): Vſzy wielkie á miąſſze, cżłowieka znamionuią ſmiałego/ nie bacżnego/ nie wſtydliwego. rozumu grubego, ale poſłuſznego/ kthory rad małorobi á wiele ije. GlabGad O7v, O8; iákoby głupi/ niemy/ y niebácżny/ co mu kazano/ vcżynił CzechRozm 77.
3.
Niedbały;
indiligens Mącz (6):
OrzRozm B2v;
Mącz 187d;
Miáſto pożitku który ón [urzędnik] pokazał pracą ſwą/ prędko ſye wniwécz obróći: iáko tego doſyć bywa v Pánów niebácznych. Strum Q4v;
WerGośc 222;
owiecżká/ Gdy ią páſterz niebácżny/ W lás/ buiáć puści/ [...] Ginie GrabowSet G3.
Szereg: »niebaczny a niesprawny« (1): Bo Vrzędnik niebácżny á nieſpráwny/ cżego omieſzka w Ieśieni/ Zimie/ y ná Wioſnę/ tedy Lećie męcży chłopy GostGosp 34.
4. Nie przygotowany na coś (1): Iż przeyźrzenie Bogá wſzechmocnego / Potka wſzedźie cżłeká niebácżnego. PaxLiz E4.
5.
Nie liczący się z kimś lub czymś [na kogo, na co] (6):
O Głupi Grekowie/ á niebácżni ná potomne cżáſy BielKron 241v,
105;
Immodestus, Niewſtydliwy/ niebáczny nic ná kogo. Mącz 228d;
Sac niektorzi niebatzni na krziwde R: P: PaprUp L;
Bo też ći [arianie] [...] niebacżnieyſzymi w bluźnierſtwie ná Kryſtuſá ſą PowodPr 38.
a. W funkcji rzeczownika (1): Nie wſpominam też y inſzych złych ſpraw y zwycżáiow/ w ktorych niebácżni ná vcżćiwość y powinność Krześćijáńſką/ beſpiecżnie mieſzkáią LeszczRzecz A4.
6.
Niewdzięczny (4):
A ták pátrz pilnie iáko tho y źwirzętá nieme długo dobrodzieyſthwá pámiętáią/ á cżłowiek márny á niebácżny potyć zá tho powinien poki w ręku dzierży. RejZwierc 99.
niebaczny przeciw komu (1): Práwo nániebácżne dzieći przećiw rodzicom. RejPosWstaw [414] marg.
Wyrażenie: »niewdzięcznik niebaczny« (1): Pomyśl ſobie. I. Kto ćierpi. [...] II. Dla kogo. [...] Dla niewdźięcżniká niebácżnego. LatHar 671.
W przen (1): Ale moiá vprzéymość/ y ſtátek był prózny/ A iéy niebácżny vmyſł záwżdy memu rózny. KochPieś 26.
7.
Bezwzględny, okrutny (11):
wypiſał o rozmáitych mękách/ kthore złoczyńcom bywáią zádawáne więcey z wymyſłow Sędźiow niebácznych/ á z okrućieńſtwá Káthowſkiego/ niż wedle Práwá GroicPorz iiv;
KochPs 200;
SkarŻyw 569;
OstrEpit Av;
Kto práwá y wolności [...] ſtanowi Rycerſkiemu otrzymał/ y w ieden Státut zebrał/ y o nie ſie przećiw niebácżnym Pánom áż do gárdłá záſtáwiał? PowodPr 20;
(nagł) Ku Fortunie. (–) COm ći przewinił ty niebácżna Páni/ Ze mi bodźieſz w bok oſtrymi rogámi. CzahTr Bv.
W połączeniu szeregowym (1): Gwałtowne/ pyſzne y niebácżne pánowánie przełożonych nád poddánemi ſwemi [...] ieſt zákazáne WujNT 626.
W przen (1): Gdy nie bácżna dłoń w luby pokoy śiecże. RybGęśli C2.
Przen (3):
Wyrażenie: »niebaczna śmierć« (3): OPAKES TO NIEBACZNA ŚMIERCI VDZIALALA: NIE IAC ONEY, ALE MNIE ONA PLAKAC MIAŁA. KochTr 13; WisznTr 12; leżę tu/ przedśię ſzczęśliwy/ Zem nie poznał nádźieie/ rádośći/ kłopotá/ Podań niebáczney śmierći ná progu żywotá. SzarzRyt C4v.
8.
Wynikły z nieuwagi, nieostrożności, przypadkowy (2):
Ktorzy ſye dopuſzczą mężoboyſtwá [...] s tráfunku przes iákie nieſzczęſćie/ [...] ták iżby z onego niebácżnego obráżenia/ potym obráżonego śmierć záſzłá. GroicPorz mm.
Wyrażenie: »mężobojstwo niebaczne« (1): Pirwſze mężoboyſtwo názowmy rozmyślne y vmyślne/ drugie nagłe/ trzećie potrzebne/ cżwarte niebácżne á przygodne [Primum homicidium vocemus deliberatum et cogitatum, alterum repentinum, tertium necessarium, quartum impruet fortuitum]. ModrzBaz 78v.
Szereg: »niebaczny a przygodny« (1): ModrzBaz 78v cf Wyrażenie.
9. Nie zauważony (1): Aza oni [Luter i uczniowie jego] nye powſtáli w koſćyele S. w ktorym pirwey myędzy inemi krzeſćiyány nyebáczni byli? KromRozm I E2v.
*** Bez wystarczającego kontekstu (1): Socors [...], Gnuśny/ nieochotny/ niebáczny/ nieroſtropny/ nieweſoły. Mącz 398b.
Synonimy: 1. nieopatrzny, nieostrożny, nieroztropny; а. nierozmyślny; 2. bezhumny, bezrozumny, błazeński, błaźniwy, głuchy, głupi, gruby, niemądry, nieopatrzny, nieroztropny, nierozumny, nietrafny, nieuczony, nieumiejętny, prosty, szalony, tępy; 3. niedbały, nieopatrzny, nieostrożny; б. niepamiętny, niewdzięczny; 7. nielutościwy, okrutny, przygodny.
Cf BACZNY, NIEBACZLIWY
ASt