[zaloguj się]
[pdf]

NIEWIDNY (2) ai

e jasne.

Fleksja
sg
m A f Aniewidną
Iniewidnym I
L Lniewidn(e)j
pl
N subst niewidn(e)

sg [m I niewidnym.] ◊ f A niewidną (1). ◊ L niewidn(e)j (1). ◊ [pl N subst niewidn(e).]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVIII w.

1. Ciemny, mroczny (1):
Wyrażenie: »niewidna jaskinia« (1): Ten wniewidney iaſkini mieſzkał miedzy bori/ Lecz rozumem porownał z wielkimi Doktori. KochSat B3v.
2. [Który przez oślepienie silnym światłem nie widzi:
Wyrażenie: »ćma niewidna«: Przybeli [!] ná ten ziazd/ iáko do świátłá ćmy niewidne/ áby ie zgáśili BzowRóż 73 (Linde).]
3. Niesłychany, niezwykły (1):
Wyrażenia: [»dziwowid niewidny«: Nie byłá [Matka Boża] y iáko oná ſtárożytna Zydowſka Arká/ ktora w ſwiątnicy ſkryta/ dziwowidem niewidnym ſámemu Izráelowi byłá. BzowRóż 47 (Linde).]

»złość niewidna« (1): Złość/ co widźim niewidną/ ſłyſząc nieſłycháną/ Ma bydź od nas zdáleká záwſze omiiáną GosłCast 35.

Synonimy: 1. ciemny, mroczny; 2. oślepiony; 3. niesłychany, niezwykły, rzadki.

Cf NIEWIDANY, NIEWIDOMY

IM