[zaloguj się]
[pdf]

NIEWYCZOSANY (5) part praet pass pf

e, o oraz a jasne.

Fleksja
sg
mNniewyczosany
pl
G niewyczosanych
L niewyczosanych

sg m N niewyczosany (2). ◊ pl G niewyczosanych (2). ◊ L niewyczosanych (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) – XVII w.

W funkcji przymiotnika: Prostacki; impexus Cn (5): wſſetecżnosć á nyeopátrznosć/ s ktorą ſie [rodzice] dawáyą przed dziećmi ſwemi znáć/ ták w nyewyparzánych ſlowách/ yáko w niewycżoſánych vcżynkach GliczKsiąż D6v.

W połączeniu szeregowym (1): żeby ſię [...] ſproſnych/ nie wycżoſánych/ grubych/ nieprzyſtoynych y nie zbożnych wywodow y podobieńſtw/ ktore Bogu iedynemu prawdźiwemu nie ſłużą/ wſtydáć muśieli. CzechEp 228.

Wyrażenie: »niewyczosany człowiek« (1): Rigidus homo, Surowy/ gruby/ też mowią niewyczoſány człowiek/ grundichwał. Mącz 356b.
Szeregi: »gruby abo niewyczosany« (1): Tákżeć Kálwinowi ieden Bog Troyca nie podoba ſię Stánkárow y Sofiſtow/ y gruby ieſt ábo nie wyczoſány/ (Barbarus on mowi) ieſliby kto go wzywał GrzegRóżn I2. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]

»niewyczosany a plugawy« (1): Piſſą ták że był obycżáyow bárzo nye wycoſánych á plugáwych/ dzyeći á pothomſtwo ſwoye wyodł ná wſſeláką złosć á nierządnosć GliczKsiąż E2.

Synonimy: gruby, niewycudzony, niewyćwiczony, niewygarbowany, prosty, sprosny.

Cf WYCZOSANY

MF