[zaloguj się]
[pdf]

NIEKARNY (9) ai

W pisowni łącznej (8), w rozłącznej (1).

e prawdopodobnie jasne (tak w nie-); -ka- (5), -kå- (3); -ka- BielKom; -kå- CzechEp; -ka- : -kå- SkarŻyw (4:2).

Fleksja
sg
m D f Dniekårn(e)j
Aniekarn(e)go Aniekarną
pl
N m pers niekarni
G niekarnych
A m pers niekarn(e)

sg m A niekarn(e)go (1). ◊ f D niekårn(e)j (1). ◊ A niekarną (1). ◊ pl N m pers niekarni (2). ◊ G niekarnych (2). ◊ A m pers niekarn(e) (2).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII w.

Niezdyscyplinowany, nieposłuszny, nie podporządkowuący się nakazom; inemendabilis, indisciplinatus Cn (9): Ale gdy ſię bráćiey niekarney vprźykrzył/ á ſzemránia nań powſtały/ [...] klaſztor im puśćił. SkarŻyw 573.

W połączeniach szeregowych (2): Słyſzę tu mowiąc przeſpiecżnie/ Ludzyom przymawáć wſzetecżnie/ Młodość płochą á niekárną/ Niewſtydliwą w mowie márną BielKom E2v; SkarŻyw 268.

W przeciwstawieniu: »niekarny ... powolny« (1): Bo máiąc Iádam dwu ſynow Kaimá y Ablá: iednego y pirwſzego złego niekárnego/ zuchwáłego/ zazdrośćiwego/ mężoboycę: á drugiego dobrego/ powolnego/ Bogá ſię boiącego: wypuśćił z śiebie dwoy narod SkarŻyw 268.

Szeregi: »swowolny a niekarny« (1): [biskup uwetański] máiąc ſwowolne á niekarne Kánoniki/ ktorzy popráwę ſwoię wſzytko do iutrá odkładáli: iednego dniá [...] rzekł SkarŻyw 510.

»występny a niekarny« (1): Abęndali ſie naidovacz dovodnie procuratorovie tak vystempni a niekarni, a tedy ie odſelacz do nas mayą. ComCrac 18v.

α. W funkcji rzeczownika (4): Opátem zoſtał Kláſſynſkim ále nie długo vrząd złożył dla niekárnych. SkarŻyw 573 marg, 570.

W połączeniu szeregowym (1): Gdyż między ſobą nie karnych/ ábo łákomcy/ ábo zwaycy/ ábo vpornych w iákiey złośći/ etc. nie ćierpimy CzechEp 61.

Szereg: »uporny i niekarny« (1): ále gdzie krzywdę Bożą było káráć/ á ludzkiego zbáwienia [...] bronić: tám muśiał [Mojżesz] ná vporne y niekárne oſtrkiem przyłożyć. SkarŻyw 483. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]

Synonimy: bezpieczny, nieposłuszny, swowolny, uporny, występny, zuchwały.

Cf KARNY

ASt