« Poprzednie hasło: ROTMISTRSTWO | Następne hasło: ROTMISTRZOSTWO » |
ROTMISTRZ (316) sb m
rotmistrz (315), rotmistr (1); rotmistrz : rotmistr SkarJedn (1:1; 61).rot- (315), rott- (1); -rz(-) (308), -rs (2), -rż (1).
o jasne.
sg | pl | |
---|---|---|
N | rotmistrz | rotmistrze, rotmistrzowie |
G | rotmistrza | rotmistrzów |
D | rotmistrzowi, rotmistrzewi | rotmistrz(o)m |
A | rotmistrza | rotmistrze |
I | rotmistrz(e)m | rotmistrzmi, rotmistrzami |
L | rotmistrzu | rotmistrz(o)ch |
V | rotmistrzu | |
inne | sg a. pl L - |
sg N rotmistrz (122). ◊ G rotmistrza (19). ◊ D rotmistrzowi (12), rotmistrzewi (1); -owi : -ewi GórnDworz (1:1). ◊ A rotmistrza (17). ◊ I rotmistrz(e)m (14). ◊ L rotmistrzu (2). ◊ V rotmistrzu (1). ◊ pl N rotmistrze (40), rotmistrzowie (10); -owie BudBib (2), PaprPan (3), StryjKron (2); -e : -owie BibRadz (2:1), SarnStat (11:2). ◊ G rotmistrzów (26); -ów (7), -(o)w (19). ◊ D rotmistrz(o)m (12). ◊ A rotmistrze (24). ◊ I rotmistrzmi (7) MetrKor, Diar (2), RejFig, BielKron, RejPos, BielSpr, rotmistrzami (7) BibRadz, StryjKron, PaprUp, SarnStat (4); -ami (6), -(a)mi (1). ◊ L rotmistrz(o)ch (1). ◊ sg a. pl L skrót (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.
- 1. wojsk. Dowódca oddziału wojskowego (z niem. Rottmeister)
(309)
- a. W wojsku polskim: oficer dowodzący zorganizowaną przez siebie rotą
(158)
- Przen
(7)
- a) O rotach szatańskich (3)
- b) Ktoś możny, znaczący (1)
- Przen
(7)
- b. W wojskach obcych różnych epok: nazwa użyta przez analogię do warunków polskich na określenie dowódców wojskowych różnych rang (141)
- c. Oficer a. żołnierz, któremu powierzona została funkcja przekazania hasła (1)
- a. W wojsku polskim: oficer dowodzący zorganizowaną przez siebie rotą
(158)
- 2. wojsk. Głównodowodzący wojskiem (3)
- 3. Zwierzchnik, przełożony nad pewnymi jednostkami organizacyjnymi (sprawujący władzę cywilną lub wojskową) (1)
- 4. O osobie sprawującej ważne funkcje publiczne, pełniącej w danej społeczności znaczącą rolę (1)
- 5. Przywódca, zwierzchnik grupy osób cywilnych
(2)
- a. Przywódca sekty (1)
- b. Dowódca i (albo) właściciel statków (1)
rotmistrz czyj (1): Ubi ad decuriatum convenissent, Gdy ſie weſpołek zeſzli wedle ych Rot y Cechow/ ydźmy do ſwoyich rotmiſtrzów Pieſzy do ſwoyich. Mącz 79b.
W połączeniu z imieniem [w tym: imię + rotmistrz (2), rotmistrz + imię (1)] (3): Spráwowáli dwáy wodze woyſko z káżdey ſtrony/ Ieden TRIPS á drugi IPS imieniem rzecżony. IPS Rotmiſtrz ktory imię Krolewſkie też nośił/ Tego Krol bárzo pilnie y vśilnie prośił. Aby ták/ iż Krolewſkie imię miał woiował/ A Krolowi ſromoty vdźiałáć wárował. KmitaSpit Cv, B2, B2v.
W połączeniu szeregowym (1): Kośćioł też Boży do porządnego á vſzykowánego woyſká przyrownány ieſt. w ktorym gdyby dzieśiątnikow/ ſetnikow/ Rotmiſtrzow/ porucżnikow/ y nád wſzytkimi iednego Hetmáná nie było/ zwycięſtwáby nigdyſię [!] ſpodziewáć krol niemogł. SkarJedn 62.
rotmistrz czyj [= komu dowodzący] [w tym: pron poss (3), G sb i pron (5)] (8): MetrKor 38/287; PaprUp K; ActReg 28; ZOłniérze pieniężni/ áni ich Rotmiſtrze/ nie máią bydź przynucáni do niezwyczáynych przyśiąg przez Hetmáná Generałá wſzyſtkiégo woyſká SarnStat 427; Towárzyſze y ich pácholikowie/ Rotmiſtrzów ſwych regimentowi podléć y poſłuſzni bydź powinni. SarnStat 435, 303, 936; CzahTr A2v.
rotmistrz czyj [= w służbie czyjej] [w tym: G sb (12), pron poss (2)] (14): Ia Iacub szeczygnyowſky Rothmyſtrz krolya yego myloſczy srothą szwą yeſzdna, sthwarzyſzmy [!] sluzebnyky a pomocznyky memy [...] odpowyadam thym tho lyſthem MetrKor 34/288, 34/288, 37/1v [2 r.], 38/286; LibLeg 11/75v, 76v; Iákub Iordan z Záklicżyná Rot. R. P. PaprPan D4v, C3, D2v, H4v, I3v; A stych ktorzi pobiczi a druczy [!] smarli, Czy ktorzy ich będącz ot Rotmiſtrza naſzego [tj. mianowanego przez króla] obrany na meyſcza swe poslaly ZapKościer 1582/32v, 33.
W połączeniu z imieniem i (lub) nazwiskiem [w tym: imię i (lub) nazwisko + rotmistrz (25), rotmistrz + imię i (lub) nazwisko (5)] (30): MetrKor 34/288 [2 r.]; LibLeg 11/75v, 76v; LibMal 1546/124; Drugie [wojsko] poráźili v Rádymic s Páwłem Fárureiem Rotmiſtrzem BielKron 417; Gromili ich [Tatarów] trochę ná błoćiech dolni Rotmiſtrze Iázłowieccy z drugimi BielKron 423, 418, 424; Náſz téż ón miły y wielebny Mąż/ á nieśmiertelnéy ſławy/ Rotmiſtrz Ian Borátyńſki [...]: izali ze cztérzómá ſty Polaków róty ſwéy/ bębnámi tylko woiennymi/ pod Połockiem nágnawſzy bydłá tego Moſkiewſkiégo w Dźwinę/ máło nie puł Moſkwy był potopił? OrzQuin R; Stániſław Wolſki Rotmiſtrz. PaprPan Y2v, C3, D2v, D4v, E, F3v (15); StryjKron 637, 757, 772; ActReg 28, 74.
W połączeniu z przymiotnikiem oznaczającym przynależność narodową (1): wytoczyli ſię potym z obozu Polſzcy Rotmiſtrzowie Bálicki/ Mikołay Sieniáwſki/ Máciey Włodek y inſzy/ podkáli ſię mężnie [...] z Wołochy StryjKron 757.
W połączeniach szeregowych (9): Diar 29; Ieſt w Polſzce Krol naywyſzſzy Hetman: ma pod ſobą Woiewody/ to ieſt polne ſwe Hetmány: ma Káſztellany/ Rotmiſtrze/ ma Podkomorze/ ma Chorąże/ ma Woyſkie/ y Stároſty/ kożdy z tych ma vrząd Woienny ſwoy. OrzRozm M3v; CHceſzli wiedzieć w Woyſku ſwoim ſzpiegá álbo zdraycę iákiego [...]/ kázáć ſie zeyść w gromádę wſzyſtkim Przełożonym [...]/ thám roſkázáć wſzyſtkim przednieyſzym ſprawcom/ to ieſt Rotmiſtrzom/ Stárſzym/ Setnikom/ Dzieſiątnikom/ ták iezdnym iáko pieſzym/ áby ſie wywiádowáli miedzy towárzyſzmi [...] BielSpr 27v; tákże y odrugich ſłowiech rozumiey/ ktore nie mogą być powiedziáne po Polſku właſnie/ áni ich też v nas ieſth w obycżáiu miánowáć wſzyſtkich/ bo ſie tylko v nas záchowuie ná zwirzchnośći Rycyrſkiey Hetmán/ Rotmiſtrz/ Porucżnik/ Dzieſiątnik/ Towárzyſz/ Káżdy s nich ná on cżás miał ſwe mieyſce v Grekow/ gdzie miał ſtać w ſwey ſpráwie. BielSpr 29v; Lácnoć o to że ćię zwáć będą y witáć Hetmánem/ Wodzem/ Rotmiſtrzem/ Porucżnikiem/ Dźieśiątnikiem/ Chorążym [imperatorem, ducem, chiliarchum, centurionem, decanum, aquiliterum]/ ále być tym/ á temu co należy doſyć cżynić/ to więc bárzo trudna. ModrzBaz 114v; Zá czym potrzebáby to dobrze et ſacroſanctè opátrzyć [...]: żeby przed Hetmánem/ Rotmiſtrzem/ żołnierzem/ ktorzy oyczyznie krwią drogą ſłużą/ práktykáńći y pochlebcy/ ták Seymowi iáko y inſzy/ więc párázytowie/ y ięzykiem tylko ad placitum ſłużący ludzie/ promowowáni y vbogacáni nie byli. VotSzl C2, C, Cv, E3v.
W charakterystycznych połączeniach: godne rotmistrz(e, -owie), pewne (2), pilni, starzy (starszy(-i)) (3), zacny(-i) (2), zwyczajni; polscy rotmistrzowie; rotmistrz krola jego miłości (jego krolewskiej miłości, w.k.m.) (7); [co] rotmistrzom jest poruczono; rotmistrze naznaczyć, obierać (mają być wybierani) (3), popisować, posłać (2), przyjmowani są; rotmistrzow regiment; roty rotmistrzow; zbieranie rotmistrzow; przypowiedzenie rotmistrzom służby.
»rotmistrz jez(d)ny« (3): Nathenze spozob odpowyedz Rothmyſtrzow yeznych yako nathen czas odpowyadaly srothamy szwymy MetrKor 37/1v; Ieſli nieprzyiaćielá bliſko nie cżuieſz/ ma Hetman káżdy z Rotmiſtrzmi z dzieſiątniki ſwemi thák z iezdnemi iáko s pieſzymi w pole wyiácháć/ á lud Rycerſki ſzykowáć y oględáć iáko ktory w ſwey ſpráwie ma ſtać BielSpr 8, 27v.
»rotmistrz pieszy« (4): Item aby wſzyſzczy porucznyczy yeznych y wſzyſzczy Rothmyſtrze pyeſzy ze wſzythkych woyewodſthw przyſzyągaly przed panem hethmanem MetrKor 38/286, 38/287; BielSpr 8, 27v.
»rotmistrz(e), (i, albo) porucznik(-cy)« [szyk 6:2] (8): Ia.N. przyſzyągam yſch bandancz porucznykyem albo Rothmyſtrzem yego krolyewſkyey myloſzczy wyernye a ſprawyedlywye sluzycz chczą. MetrKor 38/286, 38/286; A Zeby prȩtextem vchwały téy Conſtituciiéy przerzeczonéy około ſądzenia żołniérzów przez Hetmáná/ z Rotmiſtrzámi y Porucznikámi okkázia nie vroſłá do enerwáciiéy kárnośći żołniérzkiéy [...]. Tedy decláruiemy/ iż [...] SarnStat 436, 136, 426, 427 żp, 435, 436. [Ponadto w połączeniach szeregowych 4 r.]
»(tak) rotmistrze, (jako (i), i) towarzysze; rotmistrz(e) z towarzysz(a)mi« (5;5): MetrKor 38/287; Látá 1529. Mikołay Sieniáwski/ Hetman koronny ninieyſzy/ Ierzyk Látálſki/ y drudzy Rotmiſtrze s thowárzyſzmi ſwymi [...] iecháli w kozáctwo pod Ocżakow BielKron 420, 422; (nagł) Rotmiſtrz s towárzyſzmi. (–) Odpuśćcie mi towárzyſze/ Wieręć wſzytko piſarz piſze/ To coſcie ludziom pobráli/ Będziecie potym wrácáli. RejZwierc 235, B3v; OKázowánie Iezdnych y pieſzych wſzego Rycerſtwá/ ieſt potrzebne Rzecży poſpolitey ku obronie/ gdybyto było s ćwicżeniem młodych ludźi obycżáynie [...]/ á zwłaſzcżá gdy to iuż przychodźi ná ludźi młode po śmierći ſtárych zwycżáynych Rotmiſtrzow towárzyſzow y innych Sprawiec BielSpr 71v, 36v; Tedy decláruiemy/ iż przeſłuchawſzy zdánia ták Rotmiſtrzów iáko y towárzyſzów/ wolno będźie wedle ſumnienia Hetmánowi [...] ſłużebné ſwowolné/ y wyſtępné przećiwko powinnośći rycérzkiéy káráć. SarnStat 436, 366; A iż to ieſt naylepſze woyſko/ w ktorym nawięcey Rotmiſtrzow y towárzyſzow: tedyby tego trzebá/ żeby żaden Rotmiſtrz nie miał więtſzey płacey/ iedno ná ſto człowieká/ á towárzyſz nawięcey ná pięć koni. VotSzl E3v. [Ponadto w połączeniach szeregowych 3 r.]
Iron. (3): Zaſz ſie v nas wżdy kto wſpráwach [tj. w żołnierskim rzemiośle] cwic⟨zy⟩ Snać to rycerz kto więcey naliczy A gdzie ſobie hoyniey nálewáią Tu káżdego zá hethmáná máią Albo owi wnáſſym práwie miſtrze Są dziś v nas zá zacne rothmiſtrze Káżdy buia by ludzi poráził Zeby komu ſpráwiedliwoſć ſkáził RejRozpr K3; RejWiz 115; To iuż rotmiſtrz/ co fuka na chłopy u pługa/ A iego przednieyſza broń toczona maczuga. KochSat A3.
»rotmistrz, także towarzysze« (1): ABowiem táki káżdy ktory pilen cnoty/ Pewnie go ták może zwáć iż nie z iego [świata, tj. wartości przemijających] roty/ Bo y Rotmiſtrz ſwowolny tákże towárzyſze/ A nawiętſzy ten [rotmistrz, tj świat] pocżet ſwowolnemu piſze. RejZwierc 269v.
W połączeniu z imieniem [w tym: rotmistrz imieniem (1); imię + rotmistrz (2), rotmistrz + imię (1)] (3): Thám [pod Metym] Olbrycht Márgrábic [...]/ potkał ſie z Aumáliuſem Fráncuſkim Rotmiſthrzem poráźił go/ y ſámego rániwſzy poimał BielKron 237; BielSpr 43v; StryjKron 385.
W połączeniu z przymiotnikiem oznaczającym przynależność narodową, rasową, religijną [w tym: przymiotnik + rotmistrz (3), rotmistrz + przymiotnik (1)] (4): BielKron 237; w ktorey bitwie ten Tomazo zábił brátá rodzonego iednemu z onych Murzyńſkich Rothmiſtrzow GórnDworz Y7v; Ieden Sáráceńſki Rotmiſtrz prośił go [św. Szymona Słupnika] áby iego powinnego powietrzem záráżonego vzdrowił SkarŻyw 30; Tedy Kniáź Peluſa Troynátowic [...] wziąwſzy pomoc od Albrichtá de Miſſen Kontorá Krolewieckiego z Martinem Golinem/ y Konradem Tuwilem/ Rotmiſtrzámi Krzyżackimi naiáchał był bez wieśći Xiążąt y Pánow Litewſkich StryjKron 385.
W połączeniach szeregowych (3): BO oto Pan Iehowa Ceweoth odyimuie z Ieruſzalimá y z Iehudy [...]. Rycerzá y mężá walecżnego/ ſędzią/ y proroká/ y wieſzcżká á ſtárcá. Rotmiſtrzá y vććiwą oſobę y ráycę/ y mądrego/ rzemięſlniki y rozumnego mowcę. BudBib Is 3/3; y záwołał [anioł] głoſem wielkim mowiąc wſzem ptakom latáiącym w pośrzod niebá: Chodźćie y zgromadzćie ſię ná wieczerzą wielką Bożą: ábyśćie iedli ćiáłá krolow/ y ćiáłá rotmiſtrzow/ y ćiáłá mocarzow/ y ćiáłá koni/ y śiedzących ná nich/ y ćiáłá wſzytkie wolnych y niewolnikow/ y máłych y wielkich. WujNT Apoc 19/18, Apoc 6/15.
W charakterystycznych połączeniach: francuski rotmistrz, krzyżacki, murzyński, saraceński; rotmistrzom przypowiedzieć służbę; posłać rotmistrze (2), postanowić, postawić, wybrać.
»rotmistrz(e, -owie) wojska, nad wojskiem (wojski)« = princeps exercitus Vulg, PolAnt (5:2): Bánáiás teſz ſyn Ioiády był Rotmiſtrzem nád woyſki Strzelcow y Tarcżownikow Leop 1.Par 18/17, 1.Mach 5/40; Y wźiął z ſobą [faraon] ſześć ſet wozow przebránych/ y wſzytki wozy Egiptſkie/ á Rotmiſtrze nád wſzythkiem woyſkiem. BibRadz Ex 14/7, Ier 41/11, 16, 42/1; Tedy Tymotheuſz mowił ták ku Rotmiſtrzom woyſká ſwego/ Ieſliżeć Iudá przyćiągnąwſzy zwoyſki ſwemi nád potok przepráwi ſię pierwey do nas/ tedyć mu nie wytrzymamy BudBib 1.Mach 5/40.
»hetmani abo (i) rotmistrze« (2): abowiem ludzie ſtharych wiekow zwykli byli dawać ſok piołynowy Hethmanom j Rothmiſtrzom gdy na woynę iechali FalZioł II 9a; PowodPr 62.
rotmistrz czego (4): Primipilus Centurio, Dźieſiątnik/ Rotmiſtrz álbo hetman pierwſzego ſzyku álbo zaſtępu. Mącz 299d; Primipilus centurio primae cohortis, Rotmiſtrz pierwego hufu. Qui 400. milites ducebat in prima acie, eratque caput legionis. Mącz 322b. Cf »rotmistrz roty«.
rotmistrz czyj [= komu dowodzący] [w tym: pron poss (1), G sb (1)] (2): Tákże ná káżdey tarcży ſwego Rotmiſtrzá imię było napiſáne káżdemu ná obeyźrzeniu. BielSpr 14v. Cf »rotmistrz żołnierzow«.
rotmistrz czyj [= w służbie czyjej] (1): Pogrzebli teſz [św. Mariusz i Marta z synami, Audifarem i Abakukiem] iednego zacnego Rothmiſtrzá Klaudiuſzowego ná imię Blaſtá/ y Ianá miſtrzá iego w wierze. SkarŻyw 62.
W połączeniu z imieniem [w tym: rotmistrz na imię (a. imieniem) (3); imię + rotmistrz (7), rotmistrz + imię (4)] (11): KromRozm II g4v; [człowiek nieochrzczony] Nie może tych vcżynkow dobrych cżynić/ ktoreby mu ſłużyły ku zbáwieniu: ále dobrze cżynić może/ iáko wiele Pogáńſkich ludźi/ y Kornelius Rotmiſtrz pierwey niżli ſie náwroćił/ wiele dobrego cżynili WujJud 66v; CzechRozm 253; SkarŻyw 62, 187; LatHar [+10]v; A Gdy poſtánowiono że miał Páweł wodą iácháć do Włoch/ y być oddan z innymi więźniámi Rotmiſtrzowi/ imieniem Iuliuſzowi roty Auguſtowey [...] WujNT Act 27/1; [Piotr] Od Bogá przez widzenie nápomniony/ pierwſzy ze wſzytkich pierwſzego Pogániná Korneliuſzá Rotmiſtrzá okrzćiwſzy/ Pogánom wrotá do kośćiołá otwarza. WujNT 510, Act 10/22, s. 658, Zzzzz2v.
W połączeniu z wyrażeniem przyimkowym oznaczającym liczbę podwładnych (5): Centurio, Rotmiſtrs nad ſtem. Mącz 47d; Pentecontarchus, Rotmiſtrz ná pięćdźieſiąt oſób. Mącz 290a; Tribunus militaris, Rotmiſtrz/ álbo Hetman nád tyſiącem drabów álbo alias naywyſzſzego Hetmáná namieſnik. Mącz 463d; Ducenarius, Qui duas centurias: id est, ducentos milites, ducebat in acie secunda, qui et primus hastatus dicebatur – Rotmiſtrz nad dwiemaſty zołnierzow. Calep 343a, 188b.
W połączeniach szeregowych (7): Y rozgniewał ſie Moiżeſz ná Hetmány woiſká onego/ ná Rotmiſtrze y ná Setniki/ kthorzy ſie byli z oney bitwy wroćili. BibRadz Num 31/14; Potym [Jojada] wźiąwſzy Rotmiſtrze y przednieyſze/ y ty kthorzy pánowáli nád ludem/ ktemu wſzytek lud oney źiemie/ prowádźił Krolá z domu Páńſkiego BibRadz 2.Par 23/20, 1.Par 28/1; Mącz 299d; Ten Sżelomith y bráćia iego (byli) nád wſzemi ſkárby poświątnemi/ co był poświęćił [tj. ofiarował] krol Dawid/ y przednieyſzy oycowie/ hetmánowie/ rotmiſtrzowie/ y woiewodowie. BudBib 1.Par 26/26, 1.Par 27/1; A gdy był dźień po temu/ Herod w dzień národzenia ſwego ſpráwił wieczerzą ná pány ſwoie/ ná rotmiſtrze (marg) wł: ná tyśiącniki. (–)/ y ná przednieyſze w Gálileiey. WujNT Mar 6/21.
W charakterystycznych połączeniach: (za)cny rotmistrz (2), pogański (3), sławny; rotmistrz pierwego hufu, pierwszego szyku, pierwszego zastępu; za rotmistrze obrani.
»rotmistrz(e) żołnierzow, nad żołnierzmi« [szyk 1:1] (1:1): Ci [czterdziestu męczenników, legionistów ze słynnego XII legionu rzymskiego] tedy vrodą y kwiátem młodośći y śiłą inne przechodząc/ zá rotmiſtrze obráni byli nád żołnierzmi SkarŻyw 206, 402.
»rotmistrz(e) abo (i) setnik(-cy)« [szyk 1:1] (2): Rzekł thedy Saul ku ſługam ſwym [...]/ Proſzę ſłuchayćie ſynowie Iemini/ Izaż wam wſzythkim da ſyn Izái role y winnice/ á poczyni was wſzythki rothmiſtrzámi y ſetniki [tribunes, et centuriones]? BibRadz 1.Reg 22/7; SETNIK ábo Rotmiſtrz ieden wierny. Mátth: 8. 5. Luk: 7. 2. WujNT Bbbbbb4. [Ponadto w połączeniach szeregowych 2 r.]
»starszy i rotmistrz« (1): ZA cżáſu Dyoklecyaná [...] ſtároſtá Aquilinus/ poimał cżterdzieśći żołnierzow Chrześćian: ktore długimi y wielkimi mękámi y więzienim do báłwochwálſtwa przymuſzał. O tych ſłyſząc S. Floryan będąc onych żołnierzow ſtárſzym y Rotmiſtrzem [...]: prágnął być vcżeśnikiem korony ich. SkarŻyw 402.
rotmistrz kogo, czego (2): Mącz 204b; Phylarchus – Hethman albo rotmiſtrz konnycz. Calep 803b.
Synonimy: 1.a. porucznik; 2. hetman, jenerał, wodz; 5.a. wodz; b. galejnik, patron, przewodnik.
MPi