Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [NIEMYLNOŚĆ]

Następne hasło: NIEMYŚLIW »

NIEMYLNY (3) ai

e jasne.

Fleksja

sg
m	N		f	N	niemylnå	n	N
	A	niemylny		A			A
	I			I			I	niemylnym

sg m A niemylny (1). ◊ f N niemylnå (1). ◊ n I niemylnym (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. mylny.

Znaczenia

1. Wykluczający możliwość zabłądzenia (2)
- Przen (1)
2. Nie mylący się, nie chybiający, niezmienny (1)

1. Wykluczający możliwość zabłądzenia (2): Via certa et facilis, Nie milna drógá. Mącz 492a.

Przen (1): [Potrójny] Vkázuie gościniec niemylny do cnoty. CiekPotrŚredz )?(4.

2. Nie mylący się, nie chybiający, niezmienny (1): Niechay Bóg Izráelſki ná wſzyſtek świát ſłynie/ Poki kołóm [!] niemylnym dźiéń zá nocą płynie. KochPs 61.

Cf MYLNY

LWil