[zaloguj się]
[pdf]

NIENABOŻEŃSTWO (2) sb n

Oba e oraz oba o prawdopodobnie jasne (tak w nie- oraz nabożeństwo); a pochylone.

Fleksja
sg
N nienåbożeństwo
A nienåbożeństwo

sg N nienåbożeństwo (1). ◊ A nienåbożeństwo (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. nabożeństwo.

Brak pobożności; postępowanie wbrew przepisom religijnym; irreligiositas Calep (2): Irreligiositas ‒ Nienabozenſtwo. Calep 563a.

nienabożeństwo czyje (1): A ták zelżyli y obrzydźili ludźyom wſſyſtek obrząd koſćyelny/ iż ſye yuż też ſámi ſkárżą na ſwą wolą y ná nyenabożeńſtwo ludźi/ ktore ſámi ktemu przywyedli. KromRozm I O.

Synonimy: niepobożeństwo, niepobożność.

Cf NABOŻEŃSTWO

AŻ