[zaloguj się]

NIENABYTY (2) part praet pass pf

e oraz a jasne.

Fleksja
sg
mNnienabyty fN
A Anienabytą

sg m N nienabyty (1).f A nienabytą (1).

stp, Cn, Linde brak.

W funkcji przymiotnika (2):
1. Którego nie można nabyć, nie do zdobycia [skąd] (1): Dar Boży tedy głádkość/ á dar známienity: Bo ieſli go ten nie da/ z inąd nie nábyty. KochFrag 23.
2. Którego nie można powetować, zrekompensować, nie do odrobienia (1):
Wyrażenie: »szkoda nienabyta« (1): Solonowi gdi ſin vmarł á on go płakał, rzekł mu ieden, nie płacż wſzak to nic nie pomoże, odpowiedział/ tim więcey płacżę iż ſzkodę ſwą nie nabytą widzę BielŻyw 6.

Cf NABYTY, NIENABYTNY