« Poprzednie hasło: NABYTEK | Następne hasło: NABYWACZ » |
NABYTY (147) part praet pass pf
a jasne (w tym 2 r. błędne znakowanie).
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | nabyty | f | N | nabytå | n | N | nabyté |
G | nabyt(e)go | G | nabytéj | G | nabytégo | |||
A | A | nabytą | A | nabyté | ||||
I | nabytym | I | nabytą | I | nabytym | |||
L | L | nabyt(e)j | L | nabytém, nabytym |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | nabyci |
subst | nabyté | |
G | nabytych | |
A | subst | nabyt(e) |
L | nabytych | |
inne formy | ||
pl I - nabytémi |
sg m N nabyty (14). ◊ G nabyt(e)go (4). ◊ I nabytym (4). ◊ f N nabytå (15); -å (13), -(a) (2). ◊ G nabytéj (12); -éj (1), -(e)j (11). ◊ A nabytą (8). ◊ I nabytą (1). ◊ L nabyt(e)j (1). ◊ n N nabyté (23); -é (3), -(e) (20). ◊ G nabytégo (17); -égo (1), -(e)go (16). ◊ A nabyté (6); -é (2), -(e) (4). ◊ I nabytym (3). ◊ L nabytém (1) SarnStat, nabytym (1) StryjKron. ◊ pl N m pers nabyci (1). subst nabyté (17); -é (1), -(e) (16). ◊ G nabytych (12). ◊ A subst nabyt(e) (1). ◊ I nabytémi (5); -émi (2), -(e)mi (3). ◊ L nabytych (1).
Składnia dopełnienia sprawcy: nabyty od kogo (4), przez kogo (3).
Sł stp s.v. nabyć, Cn notuje, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) ‒ XVIII w.
- Zdobyty, osiągnięty; kupiony
(147)
- α. W funkcji rzeczownika »nabyte«: to co się zdobyło, uzyskało (19)
- a. O abstraktach, cechach i stanach (60)
- b. O osobach
(7)
- α. O potomstwie (1)
- c. O państwach, królestwach, krainach (13)
- d. O herbie (1)
- e. O chorobie (1)
nabyty z czego [= za co] (1): KSyądz ieſliby vmárł krom Teſtámentu/ á dobrá po nim zoſtáły z dochodow Koſćielnych nábyte/ ſpadek po nim nie indźie iedno do Koſćiołá przynależy. GroicPorz ggv.
nabyty przez co (1): Aes circumforaneum. Pieniądz przes lichwę nabyty. Mącz 5a.
nabyty czym (9): Bo dla nieſpráwiedliwośći/ krzywdy y bogactw zdradą nabytych/ bywáią przenaſzáne kroleſtwá od iednego narodu do drugiego. BibRadz Eccli 10/8; BielKron 99v; BudBib Eccli 10/8. Cf »pracą nabyty«.
W charakterystycznych połączeniach: nabyte(-y, -a) bogactwa (4), dary, dobro (-a) (6), dziedzictwo, imienie (4), łup, pieniądze (2), pokarm, rzeczy (12), skarb (2), summy, własnośc [= majątek]; nabyty przez lichwę, rzemięsłem, walką, zdradą (2).
»[co] nabyte zachować« (1): Non minor eſt virtus, quam quaerere, parta tueri. To ieſt/ Nie mnieyſze męſtwo rzecży nábyte záchowáć/ Niżli doſtawáiąc iych/ z pocżątku prácowáć. ModrzBaz 126.
»(własną a. moją, a. rąk cudzych) pracą, robotą; wielkimi pracami nabyty« [szyk zmienny] (3:1:1): áby żaden nikomu nic niebrał coby właſną pracą nábytego miał. GroicPorz 14, ggv; miedzy błogosłáwione niemáią być licżeni/ ktorzi ſię karmią pokármem pracą rąk cudzych nábytym [labore manuum alienarum quaesito]. ModrzBaz 37, 57; Calep [766]a.
»nowym prawem nabyty« (1): á ktobykolwiek ná dobrá nowym práwem álbo tytułem nábyté/ niemiał wwiązánia [...] tedy mu nie idźie pręſcryptia SarnStat 1167.
»na wieczność nabyty« (1): od którégo zápiſánia/ w wiązánia w Ziemſtwie/ wſzeláka pręſcryptia y dawność źiemſka/ we wſzelákim imięniu ná wiecznośc nábytém y zaſtáwném/ bierze początek y moc. SarnStat 1167.
»źle, niedobrze nabyty« (6:1): RejWiz 105v; Mącz 21b; Prot B3v; Rzeczy lepák zle nábyte/ máią być wracáne y oddáne nie komu my chcemy/ ále tym ktorymeſmy ie wzięli WujNT 274, Cccccc4; złodźieie y zbiegi álbo vtrátniki chowáią/ álbo im mieſzkánié dawáią/ álbo dźielą ſie z nimi vłápionémi y źle nábytémi [rapta et male acquisita JanStat 621] rzeczámi SarnStat 701 [idem] 707.
»źle nabyte« (16): Tego ktory offiáruie ze źle nábytego [immolantis ex iniquo]/ ofiárá ieſth zmázána Leop Eccli 34/21; RejPos 72 marg, 253, 326 marg; RejZwierc 37v, 48v; Abowiem poſpolicie záwżdy to ták bywa/ Krotką z zle nábytego káżdy roſkoſz miewa. PaprPan Dd2; SkarŻyw 571; y dáć co lepſzego z máiętnośći ſwoich/ y wracáć w czwor naſob zle nábyté/ to dopiero doſkonále głádźi grzechy. WujNT 275, 274. Cf Przysłowie.
nabyty od kogo (2): RejAp 124v; ále záwſze blizſzy ábo práwo od nich máiący nábyté/ poſag zápłáćiwſzy śioſtrom ábo ich potomkom/ mogą ono imienié wykupić ze wſzelákiégo zapiſu SarnStat 1168.
nabyty przez co (2): [posty i ine ustawy] wolnoſć krzeſćiyáńſką przez mękę páná Kryſtuſowę nábytą znyewoliły/ bárźyey niżli żydy zakon ſtáry KromRozm I Pv; WujNT 540.
nabyty czym (5): GrzegRóżn C2, D2v; Politią zową/ tę Rzecżpoſpolitą ktorą wiele oſob rządżi [!]/ [...] á iednáko ſię wſzytcy do sławy cnotą nábytey/ y do pánowánia máią [de virtutis gloria et imperio contentio] ModrzBaz 3v; Powodem do wolnośći krwią przodkow nábytey/ Z okazałey ſwey chęći bynamniey nie ſkrytey. SzarzRytLeśn ktv. Cf »potem nabyty«.
W połączeniach z wyrazami oznaczającymi utratę [w tym: zginęło nabyte [co]; utracić [co] nabyte; roztarganie [czego] nabytego] (3): RejPs 147v; Nye iżeby człowyek yuż rozumem ſye twym obłędźić/ áni wolą vſtępić/ á ták od bogá ſye odwroćić/ á ſpráwyedliwoſći nábytey záſye vtráćić nyemogł KromRozm III Bv; RejZwierc 174.
W przeciwstawieniach: »nabyty ... przyrodzony (13), własny, wrodzony, wzruszony« (16): BartBydg 121b; bo nam mowá Polſka przyrodzona ieſt/ á Niemcom náſzá mowá nábyta/ vczą ſye iey OrzList i2, b4; OrzRozm G3v; BielKron 175v; Oto tu ſłyſzyſz á ſłyſzyſz/ iż vcżynki káżdego właſne á nie nábyte náſláduią káżdego. RejAp 124v; dworney pániey ku przyrodzonemu bacżeniu/ nabythego z kſiąg rozumu potrzebá. GórnDworz X4, F8 [2r.], Gg5v; co to zá práwo takie: á iáko bywa álbo nábyte/ álbo wzruſzone. ModrzBaz 76, 54v; nie nábyta ále wrodzona ieſt chrześćiánom zgodá. SkarJedn A2v; gdyż to przyrodzony ieſt obyczay/ á owo nábyty: to niektórych/ á ow wſzytkich SarnStat 1306, 1164; SkarKaz 660a marg.
W charakterystycznych połączeniach: nabyta(-y, -e) cnota, cześć, ćwiczenie (2), dobro, dobrodziejstwo, godność, łaska (2), mądrość (3), mowa, nauka (2), nieprzyjaźń, obyczaj, pokoj, prawo (6), przyczyna, przyjaźń, rozkosz, rozum (2), sława (4), sprawiedliwość, waśń, wesele, wiara (4), wielmożność, własność [= właściwość], wolność (4), wymowa (2), zgoda.
»z (wielką) pracą, z (wielkiej) pracy nabyty« (2:2): rozráduią ſie ſpráwiedliwi ſćirpliwoſći ſwoich/ widząc wielmożnoſć onę zwielkiey pracei nábytą iáko będzie zelżoná á wniwecz ſie obroći. RejPs 73v; Káżda rzecż potrzebuie ćwicżenia/ po ćwicżeniu przychadza mądrość/ ále z więtſzą pracą nábyta. BielKron 81 v; KwiatKsiąż F4v; SkarKazSej 662b.
»urzędnie nabyty« (1): niemáiąc k tey opiece práwá żadnego/ áni przyrodzonego/ áni vrzędnie nábytego OrzList h4.
W przeciwstawieniu: »przyrodzony ... nabyty« (1): Iż żaden nie może dwiemá pánom ſłużyć/ á ták tráćiſz Páná ſwego przyrodzonego á ták dobrotliwego. A ten drugi twoy nábyty pan/ ácżći do cżáſu pochlebowáć będzie. RejPos 74v.
W charakterystycznych połączeniach: nabyty lud, pan, przyjaciel (3).
nabyty czym (1): áby [...] mieczem gránic Wielkiego Xięſtwá Litewſkiego y Zmodźkiego od Prádziádow tymże oręzym nábytych/ y vgruntowánych czuynie broniłi StryjKron 350.
W charakterystycznych połączeniach: nabyte(-a) krolestwo (2), księstwo, ojczyzna (2), państwo (4), prowincyja, rzeczpospolita, ziemia.
Synonimy: dostany, kupiony, osiężony, otrzymany.
HJ, LW