![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [NIENAPRAWIANIE] | Następne hasło: [NIENAPSOWANY] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
NIENAPRAWNY (2) ai
e oraz oba a jasne.
Fleksja
| sg | ||
|---|---|---|
| m | N | nienaprawny |
| pl | ||
|---|---|---|
| N | subst | nienaprawn(e) |
sg m N nienaprawny (2). ◊ [pl N subst nienaprawn(e).]
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. naprawny.
Znaczenia
- 1. Którego nie można naprawić (2)
- 2. [Którego nie naprawiono]
1. Którego nie można naprawić (2): Irreparabilis, Co nie może być náprawiono/ nienápráwny. Mącz 280d; Irreparabile ‒ Nie naprawni. Calep 563a.
2. [Którego nie naprawiono: takoż i teraz [drogi] są złe, nienaprawne LustrKrak I 51.]
Cf NAPRAWNY
AŻ