[zaloguj się]
[pdf]

NIENAROD (2) sb m

W pisowni łącznej (1), w rozłącznej (1).

Fleksja

A sg nienår(o)d (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

W ujęciu Starego Testamentu naród nie znający prawdziwego Boga; naród pogański (Deut 32/21) (2): Ia was przywiodę ku záwiści przes nie narod [in non gentem] [cf ktory nie ieſt (moim) ludem Leop Deut 32/21]. Leop Rom 10/19; WujNT Rom 10/19.

Synonim: nielud.

Cf NAROD

AŻ