[zaloguj się]
[pdf]

NIEODDZIELONY (7) part praet pass pf

W pisowni rozłącznej (6), w łącznej (1).

Oba e oraz oba o jasne.

Fleksja
sg
mN fNnieoddzielonå nNnieoddzielon(e)
Anieoddzielony A A

sg m A nieoddzielony (3). ◊ f N nieoddzielonå (3). ◊ n N nieoddzielon(e) (1).

Sł stp s.v. oddzielić, Cn, Linde brak.

I. W funkcji właściwej (3):
1. Nie odepchnięty, mający prawo do czegoś [od czego] (1): Zas mi też przypominała iżem zniewolony Ale od pańskiey chwały nicz nie oddzielony RejJóz E5v.
2. praw. Nie wydzielony, nie wyłączony ze wspólnoty majątkowej (2):

nieoddzielony od kogo (1): SYn ieſcze niewydźielony będąc w oycowſkiéy mocy/ y od bráćiéy nie oddźielony [Filius nondum emancipatus ... nec a fratribus divisus vel separatus JanStat 559]/ ieſli [...] co przegra: Chcemy/ y ſkázuiemy/ áby ná iego część álbo dźiał to było poczytano. SarnStat 707.

W przeciwstawieniu: »oddzielony ... nieoddzielony « (1): Brát oddzielony miánowićie [= osobiście], á nieoddzielony ſpólnie [Frater divisus nominatim, indivisus vero generaliter JanStat 560], pozywány bydz ma. SarnStat 591.

II. W funkcji przymiotnika: Którego nie można oddzielić, stale występujący z kimś lub czymś [od kogo (1), od czego (3)] (4): Owa ſie káżda rzecż pięknoſczią zdobi/ y ieſt [...] nie oddzielona od dobroći GórnDworz Ll6v, Ll5, Mm5v.
Szereg: »nieoddzielony ani odłączony« (1): Słowo było v Bogá. Y nigdy nie oddzielone áni odłączone od Oycá. WujNT 305.

Cf ODDZIELONY

ZZa