Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NIEODPORNIE

Następne hasło: (NIEODPOWIEDNI) »

NIEODPORNY (2) ai

e oraz oba o prawdopodobnie jasne (tak w nie- oraz odporny).

Fleksja

sg
m	N	nieodporny
m	D	nieodporn(e)mu

sg m N nieodporny (1). ◊ D nieodporn(e)mu (1).

Sł stp brak, Cn s.v. nieprzekonany, Linde XVIII w.

Znaczenia

1. Nieodparty, niezbity, niezaprzeczalny (1)
2. Który nie opiera się, chętnie przyjmuje; w funkcji rzeczownika (1)

1. Nieodparty, niezbity, niezaprzeczalny; invincibilis BartBydg, Cn; irrefragabilis BartBydg; inexpugnabilis, insolubilis Cn (1): Irrefragabilis, invincibilis, nyeodporny BartBydg 77.

2. Który nie opiera się, chętnie przyjmuje; w funkcji rzeczownika [czemu] (1): Acżkolwiek tedy iużem ná wiele ich [argumentów] odpowiedźiał [...]/ ná ktorychby pewnie mogło być pobożne^mv/ á prawdźie nie odpornemu doſyć CzechEp 261.

Cf BEZODPORNY, ODPORNY

AŻ