[zaloguj się]

NIEODPUSZCZONY (10) part praet pass pf

nieodpuszczony (9), nieodpuszczon (1).

W pisowni łącznej (6), w rozłącznej (4).

e oraz oba o jasne.

Fleksja
sg
mNnieodpuszczony fNnieodpuszczonå nNnieodpuszczono
Gnieodpuszczon(e)go G G
A A Anieodpuszczon(e)
Inieodpuszczonym Inieodpuszczoną I

sg m N nieodpuszczony (2).G nieodpuszczon(e)go (1).I nieodpuszczonym (1).f N nieodpuszczonå (1).I nieodpuszczoną (3).n N (praed) nieodpuszczono (1).A nieodpuszczon(e) (1).

stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. odpuścić.

I. W funkcji właściwej: Nie wybaczony [komu] (1): lecż bluznierſtwo (ná) Duchá nie odpuſzcżono [non remittetur] będzie ludziom. BudNT Matth 12/31.
II. W funkcji przymiotnika: Którego nie można wybaczyć, darować; irremissibilis JanStat (9): to iuż pirwsza winá/ iż niebył poſłuszny páńſkiego roſkazánia: druga winá iż ſkáźił/ á wywroćił ono/ co miał vcżynić/ bez żadney wymowki: zá co karánie nieodpuſzcżone záſłużył. GórnDworz L4.
Wyrażenia: »grzech (jest, zowie się) nieodpuszczony« [szyk 3:1] (4): a grzech moi ieſt nieodpnſzczony [!] i niſzli miłośierdźie Bożé więtſzy MurzHist D3v; A drudzy wykłádáią nátchnienie Boże y świátłość niebieſką kthora świeći w ſercach wiernych ſkąd ieſth grzech przećiwko Duchowi S. nie odpuſcżony. GrzegŚm 56; WujNT 51; SkarKaz Ooooc.

»wina nieodpuszczona« (4): BielKron 259v; ieſli nam [starostowie] tákowych mężobóyców w czás nie odnioſą/ od nas winą nieodpuſczoną [poena irremissibili JanStat 609] będą karáni SarnStat 606, 745, 916.

Szereg: »nieodpuszczony ani uproszony« (1): ktoby inácżey vcżynił/ winá nie odpuſzcżona áni vproſzona záwżdy. BielKron 259v.

Cf ODPUSZCZONY