Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NIEOPATRZNY

Następne hasło: [NIEOPILCA] »

NIEOPATRZONY (7) part praet pass pf

W pisowni łącznej (5), w rozłącznej (2).

Teksty nie oznaczają é oraz ó; e oraz pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w nie- oraz o-); a jasne.

Fleksja

sg
m	N	nieopatrzony

pl
A	m pers	nieopatrzon(e)

sg m N nieopatrzony (4). ◊ pl A m pers nieopatrzon(e) (3).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.

Znaczenia

1. Nie posiadający rzeczy niezbędnych do życia lub wykonywania jakiejś czynności (2)
- a. W funkcji rzeczownika (1)
2. Nienależycie zabezpieczony (4)
3. Zaniedbany, nie wyleczony (1)

1. Nie posiadający rzeczy niezbędnych do życia lub wykonywania jakiejś czynności (2): Ná tym rozdawaniu Epimetheus czás trwáiąc nie obaczył ſię [...] iż wſzyſtko niemym źwierżętom rozdał/ á człowiek niopátrżony [!] zoſtał GórnRozm Nv.

a. W funkcji rzeczownika [czym] (1): iż rycerzem być y woyny ſłużyć niećwicżony y nieopátrzony potrzebámi niemoże GrabPospR K2v.

2. Nienależycie zabezpieczony; immunitus Calep (4): Wybran Moiżeſz Hetmánem [...]. Przyiechał potym nád nieprzyiaciele ſwoie nieopátrzone/ poráźił ie y miáſto krolewſkie Sabę wzyął BielKron 28, 99v, 210; Calep 509a.

3. Zaniedbany, nie wyleczony; incuratus Calep, Cn (1): Incuratus ‒ Nie opatrżony. Calep 524b.

Cf NIEOPATRZNY, OPATRZON

LWil