[zaloguj się]

NIEOPUSZCZENIE (1) sb n

Fleksja

A sg nieopuszczenié.

stp, Cn, Linde brak.

Nieoddanie właścicielowi [czego]: A pokyby ktotáki vporny był/ żeby bydłá wſzelákiégo [...] puścić niechciał/ tákowy [...] ſtronie onéy [...] któréy było záięté [...] trzy grzywny [...] przepada: o któré winy [...] y nie opuſczenié rzeczy wysſzéy miánowánych/ vkrzywdzonému wolno będźie czynić práwnie SarnStat 1161.

Cf OPUSZCZENIE

LWil